Tregczod

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tregczod, tregczie (Wylie: khregs-chod) – jedna z zaawansowanych praktyk medytacyjnych w tybetańskiej tradycji dzogczen. Termin ten znaczy dosłownie "swobodne odcięcie", a polega na pozostawaniu w stanie kontemplacji w pierwotnej, naturalnie czystej esencji umysłu, określanej mianem kunszi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sogjal Rinpocze, Tybetańska księga życia i umierania, Warszawa, Wydawnictwo Mandala, 2005
  • Namkhai Norbu, "Kryształ i ścieżka światła. Sutra, tantra i dzogczen", Wydawnictwo A, 2001, ISBN 83-914807-5-5
  • Norbu Czogjal Namkhai, Dzogczen. Stan doskonałości samej w sobie, Wydawnictwo A 1998
  • Tenzin Wangyal, Cuda naturalnego umysłu. Esencja dzogczen w rdzennej tybetańskiej tradycji Bön, Wydawnictwo Verbum Marek Górny, Katowice 1994 ISBN 83-7058-015-7