Koniczyna pogięta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Trifolium medium)
Koniczyna pogięta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

koniczyna

Gatunek

koniczyna pogięta

Nazwa systematyczna
Trifolium medium L.
Amoen. acad. 4:105. 1759

Koniczyna pogięta[3][4] (Trifolium medium L.) – gatunek rośliny wieloletniej należącej do rodziny bobowatych. Występuje w prawie całej Europie, a także w Azji Zachodniej, na Kaukazie i w Syberii[5]. W Polsce jest dość pospolity[6]. Znana też jako koniczyna średnia[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Podnosząca się lub rozesłana i zygzakowato pogięta (stąd nazwa), o wysokości 15–50 cm. Jest przylegająco owłosiona, ale rzadko[7].
Liście
3-listkowe, na górnej stronie zazwyczaj z jasnymi wybarwieniami[7]. Listki eliptyczne lub szeroko odwrotnie jajowate, delikatnie ząbkowane. Przylistki orzęsione, trójkątnie jajowate, o końcach ostro przechodzących w szydłowaty koniec[8].
Kwiaty
Kwiaty motylkowe, zebrane w jajowatą lub kulistą główkę. Zazwyczaj wyrastają po 2 główki razem i otulone są wspierającymi je liśćmi. Kwiaty karminowoczerwone z 10-nerwowym kielichem. Rurka kielicha jest z zewnątrz przylegająco owłosiona, a w gardzieli posiada pierścień włosków. Kielich jest 1,5 – 3 razy krótszy od korony[8].
Kwiatostany i liście

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Porasta suche łąki i jasne lasy. Rośnie głównie na glebach piaszczystych i bezwapiennych[9]. W górach występuje po regiel dolny[7]. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Trifolion medii[10].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  4. a b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 215. ISBN 83-01-00129-1.
  5. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
  6. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. a b c Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Warszawa: Oficyna Wyd. MULTICO, 2006. ISBN 978-83-7073-397-1.
  8. a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  9. Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.
  10. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych. Warszawa. ISBN 83-01-14439-4.