Trombomodulina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trombomodulina, CD141, BDCA-3 – integralne białko błonowe o masie 74 kDa występujące na powierzchni śródbłonka. Składa się z pojedynczego łańcucha mającego pięć różnych domen.

Genetyka[edytuj | edytuj kod]

Gen kodujący trombomodulinę znajduje się na chromosomie 20[1] w locus 20p11.2[2].

Funkcje[edytuj | edytuj kod]

Trombomodulina uczestniczy w hamowaniu procesu krzepnięcia, gdyż poprzez wiązanie się z trombiną (w stosunku stechiometrycznym 1:1) aktywuje białko C. Trombina związana z trombomoduliną nie posiada aktywności prozakrzepowej, a powstały kompleks hamuje fibrynolizę przez indukowanie przejścia aktywowanego trombiną inhibitora fibrynolizy (TAFI) w jego formę aktywną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wen DZ, Dittman WA, Ye RD, Deaven LL, Majerus PW, Sadler JE. Human thrombomodulin: complete cDNA sequence and chromosome localization of the gene. „Biochemistry”. lipiec 14;26(14), s. 4350–7, 1987. PMID: 2822087. 
  2. Espinosa R 3rd, Sadler JE, Le Beau MM. Regional localization of the human thrombomodulin gene to 20p12-cen. „Genomics”. październik 5(3), s. 649–50, 1989. PMID: 2559025.