Przejdź do zawartości

Trufla wgłębiona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trufla wgłębiona
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

truflowate

Rodzaj

trufla

Gatunek

trufla wgłębiona

Nazwa systematyczna
Tuber mesentericum Vittad.
Monogr. Tuberac. (Milano): 40 (1831)

Trufla wgłębiona (Tuber mesentericum Vittad.) – gatunek grzybów z rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1]. Grzyb jadalny[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tuber, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson ten w 1831 r. opisał Carlo Vittadini[1]. Synonimy[3]:

  • Tuber aestivum var. mesentericum (Vittad.) E. Fisch. 1896
  • Tuber culinare var. mesentericum (Vittad.) Zobel 1854

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Owocnik podziemny, bulwiasty, z charakterystycznym wgłębieniem. Występuje ono w różnych jego częściach, ale najczęściej na boku. Osiąga średnicę do 3 cm. Powierzchnia czarna, pokryta drobnymi brodawkami, zazwyczaj pięciokątnymi. Są one różnej wysokości i zwykle na szczycie spłaszczone, ale trafiają się zaostrzone. Gleba w młodych owocnikach jest szklista z licznymi, białymi włókienkami, w starszych lekko szara. Podczas dojrzewania, a także podczas wysychania owocników gleba ciemnieje, staje się żółta, w końcu szarobrązowa. Miąższ owocnika wydziela silny i przyjemny zapach[2].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Opisano występowanie trufli wgłębionej w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2021 roku podano jedno stanowisko historyczne i 6 współczesnych[2]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[5]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. W latach 1995–2004 gatunek ten objęty był ochroną częściową, od roku 2004 – ochroną ścisłą[2].

Grzyb podziemny, ektomykoryzowy, żyjący w symbiozie z dębami, grabami i leszczyną. Występuje w lasach, w glebie na podłożu wapiennym[2].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Truflę wgłębioną zalicza się do trufli o najintensywniejszym aromacie. Ma silny zapach fenolu, bardzo przenikliwy, który upiększa potrawy, zwłaszcza dania z makaronu. Ze względu na tę właściwość jest bardzo poszukiwana przez przemysł przetwórczy. Należy do nielicznych trufli, które zachowują swój aromat nawet po ugotowaniu i dlatego można ją stosować również w potrawach wymagających szczególnie długiego przygotowania i gotowania. Na aukcji internetowej w 2021 r. sprzedawano ją w cenie 42 euro za 100 gramów[7].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Trufla wgłębiona bywa mylona z truflą letnią (Tuber aestivum). Są one do siebie bardzo podobne, rozróżnienie tych gatunków utrudnione jest także przez dużą zmienność morfologiczną w obrębie każdego z nich. Ponadto mogą one występować w tym samym siedlisku i dojrzewać w tym samym czasie. Morfologia brodawek na powierzchni owocnika nie jest cechą wystarczająca do pewnego ich rozróżnienia. Również wgłębienie w owocniku trufli wgłębionej nie jest taką cechą, gdyż czasami występuje również u trufli letniej. Bardziej wiarygodne jest rozróżnienie po kolorze gleby; u trufli letniej jest ona jaśniejsza. Pewne rozróżnienie tych gatunków możliwe jest dopiero genetycznym badaniem PCR[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-26].
  2. a b c d e Anna Kujawa, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Izabela L. Kałucka (red.), Grzyby chronione Polski. Rozmieszczenie, zagrożenia, rekomendacje ochronne, Poznań: Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk, 2020, ISBN 978-83-938379-8-4.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-12-26].
  4. Mapa występowania trufli wgłębionej na świecie [online], gbif.org. [dostęp 2021-12-26].
  5. Aktualne stanowiska trufli wgłębionej w Polsce [online] [dostęp 2021-12-26].
  6. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.
  7. Fresh black truffle from bagnoli (Tuber mesentericum) – first choice [online] [dostęp 2021-12-26].
  8. Giorgio Marozzi i inni, Tuber mesentericum and Tuber aestivum Truffles: New Insights Based on Morphological and Phylogenetic Analyses, „J. Fungi”, 12 (9), 2020, DOI10.3390/d12090349 [dostęp 2021-12-26].