Tunel pod Siwarową Dziurą
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
7 m |
Deniwelacja |
4,5 m |
Wysokość otworów |
1436 i 1441 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
185 m |
Ekspozycja otworów |
ku ENE, ku W |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.04 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Tunel pod Siwarową Dziurą (ZT – 2) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w zboczu Kamiennego (wschodnim stoku Zagonnej Turni), w pobliżu Siwarowej Dziury i Schronu Partyzantów II, tuż obok Schronu Partyzantów, na wysokościach 1436 i 1441 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 7 metrów, a jej deniwelacja 4,5 metrów[2].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Zagon_T57.jpg/220px-Zagon_T57.jpg)
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię tworzy idący stromo w dół, prawie prosty korytarz zaczynający się w niewielkim, górnym (zachodnim) otworze wejściowym, a kończący w małym otworze dolnym[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Pierwszą wzmiankę o niej opublikował Kazimierz Kowalski w 1953 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-24] (pol.).