Zagonna Turnia
 Widok ze stoków Giewontu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1710 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′51,9″N 19°54′40,0″E/49,247750 19,911111
| |
Zagonna Turnia (ok. 1710 m) – dość wybitna turnia w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich[1]. Znajduje się w tej grani pomiędzy Siwarową Przełęczą (1531 m) a Zagonną Przełęczą (ok. 1710 m). Nad Zagonną Przełęczą porośnięty kosodrzewiną wierzchołek Zagonnej Turni wznosi się nie więcej niż 10 m i wyjście na niego z tej przełęczy jest łatwe. W kierunku północno-zachodnim do Siwarowej Przełęczy opada on stromym, częściowo kamienistym, częściowo porośniętym trawą i kosodrzewiną zboczem. Na zachód, do Doliny Miętusiej ciągnie się skalny mur zakończony Kobylarzową Turnią. Nie jest jednolity; przecięty jest dwoma żlebami opadającymi do Wodniściaka. W pozostałych kierunkach, czyli do Wyżniego w Dolinie Małej Łąki oraz Zagonu opada Zagonna Turnia urwiskami o wysokości dochodzącej do 350 m. Władysław Cywiński wyróżnia tutaj następujące formacje skalne[2]:
- północna ściana o wysokości około 150 m, opadająca na Trawnik nad Kamiennem. Znajdują się w niej 3 turnice i dwie depresje przedzielone filarem;
- północno-wschodni filar opadający aż do łąki na Wyżniem (do wysokości ok. 1320 m). Jego dolną część porasta las urwiskowy, wyżej kosodrzewina, a najwyższa część jest skalista. Filar ten tworzy lewe (patrząc od dołu) obramowanie Kamiennego Żlebu. Jest w nim przełączka zwana Siwarowym Siodełkiem, z obydwu stron łatwa do przejścia. Powyżej tej przełączki w filarze jest pionowy uskok, a pod nim Nyża z Kozicami;
- wschodnia ściana opadająca z jednej z turnic do Piargów pod Zagonem. Górna jej część to prawie pionowe urwisko, w dolnej znajduje się duży i poderwany dołem kocioł;
- wschodni filar opadający do Zagonu urwistą i jednolitą ścianą[2].
W Zagonnej Turni taternicy przeszli kilka atrakcyjnych dróg wspinaczkowych o I, II, III, IV, a miejscami V stopniu skali trudności UIAA. Opisuje je Władysław Cywiński w 2. tomie przewodnika Tatry. Obecnie jednak wspinaczka została tutaj przez Tatrzański Park Narodowy zakazana[2]. W Zagonnej Turni i w jej pobliżu znajdują się jaskinie, m.in. Jaskinia pod Iglicą, Szczelina w Iglicy, Szczelina nad Zagonem, Szczelina pod Zagonną Turnią, Jaskinia Błotna, Korytarz nad Zagonem, Nyża przy Schodkach, Jaskinia nad Korytem, Dziura nad Korytem, Jaskinia nad Zagonem, Szpara w Zagonnej Turni, Jaskinia pod Żebrem, Schron Partyzantów II, Schron Partyzantów, Tunel pod Siwarową Dziurą, Siwarowa Dziura[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].