Twierdza wewnętrzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdza wewnętrzna – dzieło św. Teresy z Avili, Doktora Kościoła i mistyczki napisane w 1577, a opublikowane w 1588 r. Tematem książki jest rozwój duchowy chrześcijanina prowadzący do jedności z Bogiem. Książka uważana jest za duchowy testament św. Teresy i skarb mistyki katolickiej[1]. Twierdza wewnętrzna zawiera też szeroki opis różnych łask duchowych i mistycznych oraz porady jak należy jej rozeznawać.

Mieszkania duszy[edytuj | edytuj kod]

Święta posługuje się w swojej książce metaforą porównującą duszę ludzką do twierdzy składającej się z wielu mieszkań. W głębi duszy, w siódmym mieszkaniu, mieszka sam Bóg, ale aby do niego dojść należy przejść przez wszystkie pozostałe mieszkania.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. T. Machejek OCD, Wstęp, III. Wprowadzenie do lektury dzieł, Twierdza wewnętrzna, [w:] Dzieła Św. Teresy od Jezusa, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 1997, s. 82

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]