Twierdzenie Nikodyma o ograniczoności
Wygląd
Twierdzenie Nikodyma o ograniczoności – twierdzenie udowodnione przez Ottona Nikodyma w 1933 roku[1], które gwarantuje jednostajną ograniczoność rodziny miar wektorowych na danym σ-ciele zbiorów, o ile są one punktowo jednostajnie ograniczone.
Nikodym udowodnił pierwotnie twierdzenie dla miar przyjmujących wartości skalarne. Poniższa wersja sformułowana dla miar wektorowych pochodzi od Drewnowskiego[2].
Twierdzenie
[edytuj | edytuj kod]Niech będzie σ-ciałem podzbiorów pewnego zbioru oraz niech będzie przestrzenią Banacha. Jeżeli jest taką rodziną miar wektorowych na przyjmujących wartość w że gdy dla każdego zbioru zachodzi
to
gdzie oznacza półwahanie miary [3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O. Nikodym, Sur les familles bornées de fonctions parfaitement additives d’ensemble abstrait, Monatsh. Math. Phys. 40 (1933), no. 1, s. 418–426.
- ↑ L. Drewnowski, Uniform boundedness principle for finitely additive vector measures, „Bull. Acad. Polon. Sci.”, 21 (1973), 115–118.
- ↑ Diestel, Uhl 1977 ↓, s. 14–16.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Joe Diestel, Jerry J. Uhl: Vector Measures. Providence, Rhode Island: American Mathematical Society, 1977.