Typ 4600 i 4700 (tramwaje w Mediolanie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Typ 4600 i 4700
Ilustracja
Wagon nr 4733 na mediolańskim placu Republiki w 1969 r.
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Włochy

Producent

Stanga, Breda

Miejsce produkcji

Mediolan
Padwa

Lata produkcji

1955–1960

Dane techniczne
Liczba członów

2

Długość

19 580 mm

Szerokość

2400 mm

Wysokość

3712 mm

Masa

26 500 kg

Rozstaw wózków

1445 mm

Układ osi

Bo' 2' Bo'

Średnica kół

680 mm

Typ silników

TIBB GLM 0300

Napięcie zasilania

550 V

Prędkość maksymalna

50 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

36

Niskopodłogowość

0%

Wysokość podłogi

880 mm

Typ 4600 i 4700 – dwie serie przegubowych, dwuczłonowych wagonów tramwajowych, które wyprodukowano dla miejskiej sieci tramwajowej w Mediolanie we Włoszech.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje serii 4600 są dwuczłonową, przegubową wersją wagonów serii 5300.

15 egzemplarzy wytworzono w zakładzie Stanga w Padwie; wyposażenie elektryczne oraz wózki, analogiczne do tych zamontowanych w tramwajach serii 5300, dostarczyła firma TIBB. Pierwsze 15 tramwajów dotarło do Mediolanu w latach 1955–1956.

W związku z przebiegającą pomyślnie eksploatacją pierwszej serii tramwajów, mediolański przewoźnik Azienda Trasporti Milanesi postanowił o zamówieniu następnych 18 egzemplarzy. Producentem drugiej serii był zakład Breda. Tramwaje dostarczono w 1960 r.

Malowanie[edytuj | edytuj kod]

Początkowo nadwozia tramwajów polakierowane były na dwa odcienie koloru zielonego: fartuch oraz część nadwozia między fartuchem a pasem okien otrzymały kolor ciemnozielony, natomiast pas okien pomalowano na jasnozielono.

W latach 70. XX wieku nadwozia tramwajów przemalowano w całości na kolor pomarańczowy; pod koniec wspomnianej dekady malowanie uzupełniono o czarny pasek, który następnie usunięto w latach 90. XX wieku, tym samym przywracając jednolite, pomarańczowe barwy.

Po 2010 r. część wagonów oklejono folią samoprzylepną w kolorach nawiązujących do malowania tramwajów typu 1500[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prosegue il rinnovo della flotta Atm: nuovi mezzi e recupero delle vetture storiche. atm-mi.it. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-09)]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Giovanni Cornolò, Giuseppe Severi: Tram e tramvie a Milano. Milano: Azienda Trasporti Municipali, 1987.