Typ 59

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Type 59)
Typ 59
Ilustracja
Typ 59-II
Dane podstawowe
Państwo

 Chiny

Typ pojazdu

czołg podstawowy I generacji

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 osoby

Historia
Egzemplarze

9500 szt.

Dane techniczne
Silnik

Typ 12150L o mocy 382 kW przy 2000 obr./min

Poj. zb. paliwa

1250 dm³

Długość

9000 mm
kadłuba: 6040 mm

Szerokość

3270 mm

Wysokość

2590 mm (do stropu wieży)

Prześwit

425 mm

Masa

bojowa: 36 000 kg

Moc jedn.

10,6 kW/t

Nacisk jedn.

0,08 MPa

Osiągi
Prędkość

50 km/h

Zasięg pojazdu

440 (zbiorniki wewnętrzne)
600 (ze zbiornikami dodatkowymi)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 1,4 m

Rowy (szer.)

2,7 m

Ściany (wys.)

0,8 m

Kąt podjazdu

60

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa kalibru 100 mm

1-2 ckm kalibru 7,62 mm
1 x przeciwlotniczy wkm kalibru 12,7 mm

Typ 59chiński czołg podstawowy, wersja licencyjna czołgu T-54.

Pod koniec lat 50. ZSRR przekazał ChRL licencję na produkcję czołgów T-54. Początkowo w ChRL produkowano czołgi identyczne z radzieckimi, ale z czasem zaczęto wprowadzać w nich zmiany powodujące, że coraz bardziej zaczęły się różnić od pojazdów produkcji ZSRR. Jednocześnie z produkcją coraz nowszych wersji czołgu Typ 59 trwała prawdopodobnie modernizacja wcześniej wyprodukowanych wozów. W wersji oznaczonej Typ 59-1 zainstalowano wyposażenie noktowizyjne, dalmierze laserowe i nowoczesne przyrządy obserwacyjne. Typ 59-1 produkowano w zakładach nr 617 w latach 1979-1987. Powstała także, wprowadzona do uzbrojenia armii chińskiej, wersja Typ 59-II uzbrojona w armatę czołgową kalibru 105 mm z dwupłaszczyznową stabilizacją, układem automatycznego ładowania oraz nowoczesnym SKO. W tej wersji czołgu zmieniono silnik na nowy o mocy 434 kW (590 KM) Czołgi Typu 59 eksportowano do Albanii, Bangladeszu, Kambodży, Konga, KRLD, Tanzanii, Wietnamu i Zimbabwe. W roku 1979 starły się ze sobą w trakcie konfliktu chińsko-wietnamskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Użycki B., Begier T., Sobala S.: Współczesne gąsienicowe wozy bojowe. Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1996. ISBN 83-86776-09-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]