Ułudka wiosenna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ułudka wiosenna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rodzina

ogórecznikowate

Rodzaj

ułudka

Gatunek

ułudka wiosenna

Nazwa systematyczna
Omphalodes verna Moench.
Methodus 420. 1794
Synonimy
  • Cynoglossum omphaloides L.[3]

Ułudka wiosenna (Omphalodes verna Moench) – gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Pochodzi ze środkowej i południowo-wschodniej Europy[3]. Jest uprawiana w wielu krajach jako roślina ozdobna (w Polsce rzadko), czasami dziczeje z upraw[4].

Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]

Morfologia
Kwiat
Pokrój
Bylina o częściowo zimozielonych liściach, hemikryptofit i wysokości do ok. 20 cm[5][4].
Liście
Część liści w różyczce liściowej. Są pojedyncze, sercowato-jajowate, duże, długoogonkowe[4].
Kwiaty
Zebrane w luźne szczytowe grona. U typowej formy są jasnoniebieskie z białym oczkiem (złożonym z białych osklepek). Mają średnicę 7–15 mm i z wyjątkiem najniższego nie posiadają przysadek[6]. Łatki korony są krótkie i stępione[4].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Kwitnie od kwietnia do maja. Liczba chromosomów 2n = 48[4].

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Nadaje się jako roślina okrywowa lub do alpinarium. Może być uprawiana w strefach 6–9, w rejonach zimniejszych wymaga okrycia na zimę[5]. Oprócz typowej formy uprawiane są kultywary różniące się kolorem kwiatów, wielkością. Gleba powinna być stale wilgotna i przepuszczalna. Rozmnaża się przez wysiew nasion wczesną wiosną wprost do gruntu, lub jesienią przez podział[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-22] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  4. a b c d e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  6. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.