USS Alliance (1875)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Alliance
Ilustracja
Klasa

slup

Historia
Stocznia

Norfolk Navy Yard

Początek budowy

1874

Wodowanie

3 marca 1875

 US Navy
Wejście do służby

18 stycznia 1877

Los okrętu

sprzedany 1911

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1375 ton

Długość

56,3 m

Szerokość

10,6 m

Zanurzenie

4,3 m

Napęd
1 maszyna parowa
śruba napędowa
żagle
Prędkość

11 węzłów

Uzbrojenie
1 działo 280 mm
4 działa 230 mm
1 działo 60 funtowe
Załoga

178-193

USS Allianceamerykańska slup z napędem parowym, który wszedł do służby w 1877 roku. Okręt należał do serii pięciu jednostek typu Enterprise. Podczas budowy okręt nosił nazwę USS „Huron”.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

W 1874 roku trwała budowa pięciu slupów typu Enterprise, każdy w innej stoczni. Okręty o drewnianym kadłubie, wyposażono w napęd parowy. Siłownia jednostek składała się z ośmiu kotłów, wytwarzających parę dla jednej maszyny parowej o mocy około 800 KM, napędzającej jedną śrubę[1]. Budowa USS „Alliance” rozpoczęła się w stoczni Norfolk Navy Yard w 1874 roku. Wodowanie miało miejsce 3 marca 1875 roku[1].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Okręt wszedł do służby 18 stycznia 1877 roku. Jego pierwszym dowódcą był Theodore F. Kane. 9 marca tego roku okręt został przydzielony do Eskadry Europejskiej. Po zakończeniu misji w Europie, okręt powrócił do Bostonu 8 grudnia 1879 roku. W kwietniu 1880 roku został przydzielony do wykonywania misji patrolowych u wybrzeży Nowej Fundlandii. Latem 1880 roku został skierowany w rejon Zatoki Meksykańskiej. W czerwcu 1881 roku, po przystosowaniu w stoczni do żeglugi na wodach Arktyki, okręt wyruszył z misją ratunkową na północ, w związku z zaginięciem jednostki badawczej „Jeannette”[2]. Między 1882 a 1886 rokiem okręt operował w ramach North Atlantic Station. Po zakończeniu misji na północnym Atlantyku okręt działał w rejonie Morza Śródziemnego i wschodnich wybrzeży Afryki, kontrolując amerykańskie jednostki handlowe w związku z podejżeniami że biorą one udział w transporcie niewolników. Pomiędzy lipcem 1887 roku a majem 1888 roku, wchodził w skład Eskadry Południowego Atlantyku[2].

19 stycznia 1895 roku USS „Alliance” rozpoczął służbę jako jednostka szkolna. W 1904 roku w Culebra, Portoryko, z okrętu zdemontowano silnik, a kadłub zaczęto wykorzystywać do celów magazynowych[2]. Okręt został sprzedany w 1911 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-130-0.
  • USS Alliance (II). navsource.org. [dostęp 2021-09-05]. (ang.).