USS Alligator (1862)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Alligator
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Projekt

Brutus de Villeroi

Historia
Stocznia

Neafie & Levy

 US Navy
Wejście do służby

czerwiec 1862

Zatonął

2 kwietnia 1863

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


275 ton
350 ton

Długość

14 metrów

Szerokość

1,37 metra

Zanurzenie testowe

2,1 metra

Napęd
ręczny
Prędkość

4 węzły

Uzbrojenie
miny magnetyczne
Załoga

12 oficerów i marynarzy

USS Alligator – pierwszy okręt podwodny oficjalnie przyjęty do służby w United States Navy. „Alligator” zwodowany został 30 kwietnia 1862 roku w stoczni Neafie & Levy w Filadelfii, gdzie został wybudowany według projektu Francuza Brutusa de Villeroia. Przyjęcie do służby w marynarce amerykańskiej miało miejsce w czerwcu 1862 roku, jednak już 2 kwietnia 1863 roku okręt zatonął podczas sztormu. Okręt, jako pierwszy w historii, wyposażony był w unikatowy system puryfikacji powietrza konstrukcji de Villeroia, którego sposób konstrukcji pozostaje tajemnicą z powodu braku projektów i śmierci konstruktora.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-8510-9563-2.
  • Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.