USS Bainbridge (DD-1)
.jpg)
| |
| Historia | |
| Stocznia |
Neafie and Leavy |
|---|---|
| Położenie stępki |
2 sierpnia 1899 |
| Wodowanie |
27 sierpnia 1901 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
3 lipca 1903 |
| Wycofanie ze służby |
3 lipca 1919 |
| Los okrętu |
złomowany 1920 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
420 t |
| Długość |
76,2 m |
| Szerokość |
7,19 m |
| Zanurzenie |
1,98 m |
| Prędkość |
28 węzłów (52 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa kaliber 76 mm 2 wyrzutnie torped kaliber 450 mm | |
| Załoga |
75 |
USS Bainbridge (DD-1) – pierwszy niszczyciel należący do US Navy i pierwsza jednostka z serii 13 niszczycieli typu Bainbridge.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stępkę pod USS „Bainbridge” położono 15 sierpnia 1899 w filadelfijskiej stoczni Neafie and Levy. Okręt wodowano 27 sierpnia 1901, wejście do służby miało miejsce 3 lipca 1903. W grudniu 1903 okręt przez Kanał Sueski udał się na Filipiny, gdzie w latach 1904-17 służył w ramach 1 Flotylli Torpedowej wchodzącej w skład floty azjatyckiej US Navy.
1 sierpnia 1917 „Bainbridge” udał się do Port Said w Egipcie, gdzie 25 września dołączył do 2 Eskadry okrętów patrolowych. Do 15 lipca 1918 wykonywał zadania patrolowe, a także służył do konwojowania okrętów. 3 sierpnia 1918 przybył do Charlston w stanie Karolina Południowa. 3 lipca 1919 został wycofany ze służby w US Navy, a 3 stycznia 1920 sprzedany do stoczni złomowej.