USS Kalamazoo (AOG-30)
| Historia | |
| Położenie stępki |
7 lipca 1944 |
|---|---|
| Wodowanie |
30 sierpnia 1944 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Kalamazoo” (AOG-30) |
| Wejście do służby |
14 października 1944 |
| Wycofanie ze służby |
18 maja 1946 |
 Kolumbia
| |
| Nazwa |
ARC „Blas de Lezo” (BT-62) |
| Wejście do służby |
18 maja 1946 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
lekka:846 długich ton |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
11,3 m |
| Zanurzenie |
5,2 m |
| Napęd | |
| silnik diesla 1 śruba napędowa 720 KM (537 kW) | |
| Prędkość |
10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 uniwersalne działo kal. 76 mm 2 działa kal. 40 mm trzy pojedyncze działa kal. 20 mm | |
| Załoga |
62 |
USS Kalamazoo (AOG-30) – amerykański tankowiec typu Mettawee z okresu II wojny światowej.
Stępkę jednostki położono 7 lipca 1944 w stoczni East Coast Shipyard Inc. w Bayonne (stan New Jersey). Zwodowano go 30 sierpnia 1944, matką chrzestną była Harriett Savage. Jednostka została nabyta przez US Navy 7 października i weszła do służby 14 października w New York Navy Yard, pierwszym dowódcą został Lt. W. Pierson, Jr., USCGR.
Służba w czasie II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]
Po dziewiczym rejsie po wodach karaibskich „Kalamazoo” wypłynął z Norfolk 7 grudnia kierując się w stronę Aruby w celu napełnienia zbiorników ładunkiem produktów ropopochodnych.
Operacje na Pacyfiku[edytuj | edytuj kod]
Okręt opuścił Arubę 21 grudnia i został skierowany na południowo-zachodni Pacyfik. Po przejściu przez Kanał Panamski zawijał po kolei do portów Salomonów, Wysp Admiralicji oraz do Humboldt Bay na Nowej Gwinei. Do zatoki Leyte dotarł 4 marca 1945 i został przydzielony do Service Force 7 Floty. Operował jako zbiornikowiec z bazy w zatoce San Pedro do 15 kwietnia. Popłynął wtedy w pobliże południowych Filipin. Do Police Harbor na Mindanao dotarł 20 kwietnia. W rejonie Morza Celebes spędził ponad 7 miesięcy przewożąc ładunki i paliwo z Borneo i Morotai do portów Mindanao.
Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]
Po opuszczeniu Zamboanga na Mindanao 1 grudnia „Kalamazoo” popłynął przez Manilę do Subic Bay, gdzie pozostawał w służbie do momentu wypłynięcia w kierunku Stanów Zjednoczonych 11 stycznia 1946. Do San Francisco dotarł 12 marca i opuścił ten port 22 marca udając się w kierunku atlantyckiego wybrzeża USA. 1 kwietnia, w czasie przechodzenia przez Panama Canal Zone, główny silnik okrętu uległ awarii. W asyście USS „Kennebago” (AO-81) zbiornikowiec dotarł do Balboa w Panamie, gdzie jednostki dotarły 10 kwietnia. Na holu holownika ratowniczego ATR-85 okręt 26 kwietnia opuścił Cristóbal kierując się w stronę Mobile, gdzie dotarł 3 maja.
Wycofanie ze służby[edytuj | edytuj kod]
„Kalamazoo” został wycofany ze służby 18 maja, a następnie przekazany pod władanie Maritime Commission w celu rozdysponowania. Został przekazany Kolumbii 26 listopada 1947 i przemianowany na „Blas de Lezo” (BT-62). Dalsze losy nieznane.
Medale i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Załoga „Kalamazoo” była uprawniona do noszenia następujących odznaczeń:
- Medal Kampanii Amerykańskiej
- Medal Kampanii Azji-Pacyfiku
- Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej
- Philippine Liberation Medal
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.