USS Marlin (SS-205)
.jpg)
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa na powierzchni: 800 (long) (813 ton)[2] |
| Długość |
72,82 m[2] |
| Szerokość |
6,6 m[2] |
| Zanurzenie | |
| Napęd | |
| 2 × silniki diesla ALCO napędzające silniki elektryczne[3]br />2 × 126-kmomórkowe akumulatory Sargo[2] 2 × silniki elektryczne General Electric[3] 2 śruby[3] 1300 kW na powierzchni[3] 1100 kW w zanurzeniu[3] | |
| Prędkość | |
| Zasięg |
7400 mil przy prędkości 10 węzłów[2] |
| Uzbrojenie | |
| 6 wyrzutni torped kal. 533mm (4 na dziobie, 2 na rufie) 12 torped[2] 1 działo kal. 76 mm / 50[2] | |
| Załoga |
4 oficerów, 34 podoficerów i marynarzy[2] |
USS Marlin (SS-205) – amerykański okręt podwodny typu Mackerel. Był pierwszą jednostką United States Navy, której nazwa pochodziła od marlina.
Stępkę jednostki położono w stoczni Portsmouth Naval Shipyard w Kittery 23 maja 1940. Okręt został zwodowany 29 stycznia 1941, matką chrzestną była pani John D. Wainwright. Wszedł do służby 1 sierpnia 1941, pierwszym dowódcą został Lieutenant George A. Sharp.
Po odbyciu półrocznej służby w składzie Floty Atlantyku, bazując w New London okręt opuścił port macierzysty 21 marca i udał się do Casco Bay w stanie Maine. Dotarł tam następnego dnia i służył w składzie TG 27.1 szkoląc nowe jednostki eskortowe w wojnie przeciwpodwodnej. Do New London wrócił 18 kwietnia i operował w cieśninie Long Island przez rok 1942.
7 stycznia 1943 okręt podwodny dotarł po raz kolejny do Casco Bay w celu odbywania dalszej służby w składzie TG 27.1 do 16 stycznia. Następnie przez 2½ patrolował i szkolił okręty w pobliżu New London i Portsmouth. 26 lipca 1944, w czasie wykonywania ćwiczeń w zanurzeniu z "Chaffee" (DE-230) okręt zderzył się z |SC-642. Obie jednostki zostały lekko uszkodzone. We wrześniu "Marlin " towarzyszył "Chetco" (AT-99) w jednym z rejsów z Portsmouth do New London, gdzie dotarł 10 września.
20 października "Marlin" opuścił New London wraz z "Skipjack" (SS-184) udając się w jednodniowy rejs do Bridgeport. Pięć dni później popłynął do Bostonu, gdzie dotarł 31 października. Został wycofany ze służby w Boston Navy Yard 9 listopada. Został sprzedany na złom 29 marca 1946 firmie Boston Metal Company z Baltimore.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Norman Friedman: U.S. Submarines Through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: United States Naval Institute, s. 285-304. ISBN 1-55750-263-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m U.S. Submarines Through 1945 s. 305-311
- ↑ a b c d e Stephen S. Roberts K. Jack Bauer: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Westport: Greenwood Press, s. 271. ISBN 0-313-26202-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.