USS Roanoke (CL-145)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Roanoke (CL-145)
Ilustracja
Historia
Stocznia

New York Shipbuilding, Camden

Położenie stępki

15 maja 1945

Wodowanie

16 czerwca 1947

 US Navy
Wejście do służby

4 kwietnia 1949

Wycofanie ze służby

31 października 1958

Los okrętu

22 lutego 1972 sprzedany na złom

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

14 700 ton

Długość

207,1 m

Szerokość

21,5 m

Zanurzenie

7,5 m

Napęd
4 kotły Babcock&Wilcox, 4 turbiny Westinghouse 120 000 KM, 4 śruby
Prędkość

32,81 węzłów

Zasięg

6500 Mm/ 15 w.

Uzbrojenie
12 × 152 mm, 24 × 76 mm, 16 × 20 mm
Załoga

70 oficerów/1286 podoficerów i marynarzy (ok. 1700 etat wojenny)

USS Roanoke (CL-145)amerykańskie lekki krążownik, zwodowany już po zakończeniu II wojny światowej będący jednym z dwóch ukończonych i przyjętych do służby krążowników typu Worcester.

Matką chrzestną okrętu była Julia Ann Henebry, okręt został uroczyście wcielony do służby 4 kwietnia 1949 roku w Filadelfii. Pierwszym dowódcą krążownika został kapitan John D. Kelsey.

Służba[edytuj | edytuj kod]

Po wejściu do służby Roanoke odbył rejs po Morzu Karaibskim w celu zgrania załogi, a następnie wziął udział w manewrach na Atlantyku. 6 stycznia 1950 roku popłynął na Morze Śródziemne aby dołączyć do 6 Floty. W maju tego samego roku powrócił do Stanów Zjednoczonych. W 1952 roku krążownik odwiedził porty Europy i Karaibów mając na pokładzie kadetów marynarki wojennej. W latach 19511955 krążownik pływał po Morzu Śródziemnym w składzie 6 Floty, w maju 1955 roku "Roanoke" zakończył swoją ostatnią szóstą turę w jej składzie. 22 września 1955 roku krążownik opuścił Norfolk i został skierowany na Pacyfik. Operując w składzie 7 Floty odbył dwie tury służby na Oceanie Spokojnym i 9 rejsów szkoleniowych. 31 października 1958 roku okręt został przeniesiony do rezerwy a 22 lutego 1972 roku został sprzedany na złom.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]