USS Will Rogers (SSBN-659)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Will Rogers (SSBN-659)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Benjamin Franklin

Historia
Stocznia

Electric Boat

Początek budowy

20 marca 1965

Wodowanie

21 lipca 1966

 US Navy
Wejście do służby

1 kwietnia 1967

Wycofanie ze służby

12 kwietnia 1993

Los okrętu

złomowany 1994

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


7300 długich ton
8250 długich ton

Długość

129,54 m

Szerokość

10,06 m

Zanurzenie testowe

243,84 m

Napęd
reaktor S5W z turbiną
o mocy 15000 KM, jedna śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20 węzłów
≥25 węzłów

Uzbrojenie
16 x Polaris A-3 / Poseidon C-3 SLBM
12 torped Mark 48
Wyrzutnie torpedowe

torpedowe 4 x 533 mm (dziób)

Załoga

143

USS Will Rogers (SSBN-659)amerykański okręt podwodny o napędzie atomowym z okresu zimnej wojny typu Benjamin Franklin, przenoszący pociski SLBM. Wszedł do służby w 1967 roku. Okręt nazwano imieniem aktora Willa Rogersa. Wycofany ze służby w 1993 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kontrakt na budowę okrętu został przydzielony stoczni Electric Boat w Groton 29 lipca 1963 roku. Rozpoczęcie budowy okrętu nastąpiło 20 marca 1965 roku. Wodowanie miało miejsce 21 lipca 1966 roku, wejście do służby 1 kwietnia 1967 roku. Po wejściu do służby pierwszy patrol rozpoczął w październiku 1967 roku. Do 1974 roku stacjonował w bazie New London w Groton[1].

W 1974 roku na „Will Rogers” wymieniono pociski Polaris na Poseidon. Po modernizacji i testach morskich, wykonywał patrole morskie z hiszpańskiej bazy Rota. Do 1978 roku, kiedy okręt przeniósł się do szkockiej bazy Holy Loch, łączna liczba patroli wyniosła 35. Okręt opuścił szkocką bazę 9 listopada 1991 roku, jako ostatni ze stacjonujących tam okrętów podwodnych. „Will Rogers” został wycofany ze służby 12 kwietnia 1993 roku, a następnie złomowany w 1994 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]