Przejdź do zawartości

Ulica 1905 Roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica 1905 roku
Os. Borki
Ilustracja
Ulica 1905 Roku w stronę wschodnią
Państwo

 Polska

Miejscowość

Radom

Długość

ok. 2 km

Przebieg
światła ul. Maratońska, ul. Łukasika
ul. Chopina
ul. Łowicka
światła przejście dla pieszych
ul. Obrońców
ul. Kurpiowska
ul. Tytoniowa
ul. Marywilska
ul. Pucka
światła ul. Młodzianowska
ul. Mariacka
światła ul. Kościuszki, ul. Dowkonta
Położenie na mapie Radomia
Mapa konturowa Radomia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica 1905 roku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica 1905 roku”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica 1905 roku”
Ziemia51°23′26,8″N 21°08′22,1″E/51,390780 21,139484

Ulica 1905 roku jest jedną z głównych arterii Radomia, stanowiąca fragment drogi krajowej nr 12, łączącej Niemcy z Ukrainą. Droga powstała w okresie rozwoju obszarów przemysłowych zlokalizowanych przy ulicy Młodzianowskiej, zapewniając również dobry dojazd do centrum miasta, w szczególności zaś dworzec PKP w Radomiu. W późniejszym okresie przy ulicy zaczęto budować domy mieszkalne oraz blokowiska. W roku 2008 droga w złym stanie technicznym doczekała się gruntownego remontu. Całość prac budowlanych miała zakończyć się pod koniec 2010 roku. W skład prac wchodziła m.in. budowa dwupoziomowego skrzyżowania z ulicą Młodzianowską. Ostatecznie drogę po remoncie oddano do użytku w lipcu 2011 r[1].

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Ulicą 1905 roku kursują autobusy miejskie linii 7, 8, 10, 11, 13, 14 oraz 25. Na całej długości ulicy zlokalizowane są przystanki:

  • 1905 roku/Obrońców
  • 1905 roku/Tytoniowa
  • 1905 roku/Kościuszki

Wszystkie przystanki obowiązują w obie strony. W okresie uroczystości Wszystkich Świętych ulicą 1905 kursują autobusy specjalnej linii CM, a także inne okresowo dojeżdżające w Radomiu.

Zabudowania

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Magdalena Ciepielak. Koniec drogowego koszmaru. „Gazeta Wyborcza”, 2011-07-07.