Ulica Celna w Krakowie
| Podgórze | |||||||||||||
 Widok na północny wschód od skrzyżowania z ulicą Kalwaryjską. | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
350 m | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
 50°02′38,0″N 19°56′48,0″E/50,043889 19,946667
| |||||||||||||
Ulica Celna – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podgórzu.
Łączy ulicę Legionów Józefa Piłsudskiego z ulicą Kalwaryjską. Jest jednojezdniowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica została w obecnym kształcie wytyczona w połowie XIX wieku (ok. 1850) i do 1917 roku nosiła nazwę ul. Wiślnej. Nazwę tę trzeba było zmienić po przyłączeniu Podgórza do Krakowa w 1915 roku ze względu na to, że w lewobrzeżnym Krakowie już istniała ul. Wiślna. Nową nazwę nadano ulicy w 1917 i brzmiała ona początkowo ul. Cłowa, a wkrótce później Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę[1].
Nawiązuje ona do komory celnej, która istniała w poblżu, na nieistniejącym dziś placu Cesarza Józefa II. Komora ta powstała w 1779 roku, po I rozbiorze Polski, w okresie, kiedy Wisła stanowiła granicę między Rzeczpospolitą Obojga Narodów, a monarchią Habsburgów[1].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
Po zachodniej stronie ulicy
- ul. Celna 1 (ul. Kalwaryjską 2) – kamienica, XIX wiek.
- ul. Celna 3 – kamienica, 1905.
- ul. Celna 5 – kamienica, 1908–1910.
- ul. Celna 7 – dom. Projektował Kazimierz Leiter, 1892–1894.
- ul. Celna 11 – kamienica, 1890 roku.
Po wschodniej stronie ulicy
- ul. Celna 4 – kamienica, XIX wiek.
- ul. Celna 6 – kamienica. Projektował Antoni Dostal, 1912–1913.
- ul. Celna 12 (ul. Sokolska) – dom. Projektował Stanisław Serkowski, 1885–1886.
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
ul. Celna 1 Kamienica (XIX w.) -
ul. Celna 3 Kamienica (1905) -
ul. Celna 6 Kamienica (proj. Antoni Dostal, 1912–1913) -
ul. Celna 11 Kamienica (ok. 1890)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Celna, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 35. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Celna, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 35. ISBN 83-85579-48-6.
- Kieszonkowy atlas Krakowa – wersja z 2007