Przejdź do zawartości

Ulica Jurija Gagarina w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Boston9 (dyskusja | edycje) o 15:33, 18 cze 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Gagarina
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostki}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo {{{państwo}}}
Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Poprzednie nazwy

{{{poprzednie nazwy}}}

Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
światła ul. Czerniakowska
ul. Lubkowska
światła ul. Czerska
światła ul. Iwicka
światła ul. Sielecka
ul. Stępińska
światła ul. Górska
ul. Podchorążych
ul. Nabielaka
ul. Sułkowicka
ul. Parkowa
światła ul. Belwederska/ul. Spacerowa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Ulica Jurija Gagarina – jedna z ulic warszawskiego osiedla Sielce, biegnąca od ul. Czerniakowskiej do ul. Belwederskiej.

Historia

Ulicę Jurija Gagarina przeprowadzono około roku 1957 jako Nowoparkową[1]. Powstała w miejscu uliczek dawnej osady Sielce, wytyczonych na przełomie XIX i XX wieku. Jednocześnie powstało także torowisko tramwajowe, którym kursowały tramwaje linii 16, 33 i 33 „BIS”. W czerwcu 1961 ulicy nadano nazwę Jurija Gagarina [2].

W swym przebiegu ul. Gagarina wchłonęła nieistniejące dziś ulice Ryżewską, "Wspólną", "Ryżewską", planowaną niegdyś Wapienniczą i ul. Sukcesorską. Przestały istnieć także ulice Bończa i fragment ul. Podchorążych, nosząca dawniej nazwę "Okopowej"; zanikło także kilka przecznic, takich jak Astronomiczna, Janowska i Magnuszewska.

Przebicie arterii łączącej ul. Czerniakowską z ul. Belwederską planowano już w latach trzydziestych; nie zamierzano jednak wprowadzać tak drastycznych zmian w urbanistyce Sielc.

Najstarszą zabudową wzdłuż linii dzisiejszej ul. Gagarina była narożna willa przy Belwederskiej, oraz rozebrane po II wojnie światowej rogatki czerniakowskie z około 1820 roku, zlokalizowane przy dzisiejszym skrzyżowaniu ulic Gagarina i Czerniakowskiej. U zbiegu tej Belwederskiej z Sułkowicką w roku 1881 wybudowano schronisko dla paralityków, należące do gminy Ewangelicko - Augsburskiej. Autorem projektu tego budynku był Jan Kacper Heurich; w roku 1889 według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego wzniesiono tam tylną oficynę, zaś parcela zakładu sięgała aż do linii ul. Podchorążych. dalsza zabudowa miała dużo skromniejszy charakter; były to niewielkie kamieniczki, szopy i niewielkie oficynki. Nowoczesną zabudowę przyniósł dopiero koniec lat trzydziestych; w ciągu ulicy Gagarina ocalało kilka kamienic wybudowanych w tym okresie przy ulicy Podchorążych.

Rok 1944 przyniósł w okolicy niewielkie zniszczenia; zupełnemu zburzeniu uległy tylko najstarsze obiekty. Znacznie większe straty w zabudowie przyniosło samo przeprowadzenie ulicy, oraz budowa księgarni „Uniwersus” - przy głosach społecznego sprzeciwu zburzono będącą do końca miejscem kultu religijnego kaplicę dawnego zakładu paralityków oraz willę u zbiegu z Belwederską.

Ważniejsze obiekty

Bibliografia

Przypisy

  1. Ulica Jurija Gagarina. Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy. [dostęp 2015-08-21]. Cytat: ...Zabudowa ta, uzupełniona niewielką liczbą nowych domów w okresie międzywojennym, została wypalona w 1944. Po wyburzeniu ruin zaprojektowano i zrealizowano nową szeroką ulicę z dwiema jezdniami i wydzielonymi torami tramwajowymi, obudowaną blokami mieszkalnymi. Nazwano ją ul. Nowoparkową; w 1961 ulicę przemianowano na ul.Jurija Gagarina, ku czci pierwszego kosmonauty świata, po jego bohaterskim locie na orbicie okołoziemskiej. ... (pol.).
  2. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 389. ISBN 83-86619-97X.