Ulica Odrodzenia w Zamościu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Odrodzenia
Os. Partyzantów, Os. J. Zamoyskiego
Ilustracja
Ulica Odrodzenia (widok w kierunku ul. Partyzantów)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zamość

Długość

ok. 0,4 km

Przebieg
0 km ul. Partyzantów / ul. Orląt Lwowskich
ul. Odrodzenia
0,4 km rondo Kardynała S. Wyszyńskiego
Położenie na mapie Zamościa
Mapa konturowa Zamościa, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Odrodzenia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Odrodzenia”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Odrodzenia”
Ziemia50°42′49,4″N 23°16′09,7″E/50,713730 23,269360

Ulica Odrodzenia – jedna z głównych ulic Zamościa, która od 2021 roku jest już na całej swojej długości dwujezdniowa po 2 i 3 pasy w obie strony[potrzebny przypis].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica ta powstała w 2 ćw. XIX wieku, początkowo jako droga do cegielni. Później była drogą prowadzącą do cmentarza prawosławnego, jednak od 1990 roku omija ten obiekt, kiedy została przebudowana.

Ulica ta obecną nazwę otrzymała w 1927 roku, która nawiązuje do Kościoła Polskokatolickiego (wydającego niegdyś "Polskę Odrodzoną"), wcześniej ulica była pod nazwą ul. Cmentarnej (również nieoficjalnie jako ul. Narodowa).

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Obecnie ulica stanowi przedłużenie ul. Orląt Lwowskich, łącząc ul. Partyzantów z ul. S. Wyszyńskiego (przez rondo). Po zachodniej stronie ulicy mieści się Centrum Kultury Filmowej "Stylowy"[1], zastępujące dotychczasowe kino o tej samej nazwie w gmachu Klubu Garnizonowego przy ul. J. Piłsudskiego. Natomiast po wschodniej stronie ciągnie się odnoga ulicy (jej dawny przebieg), przy której są zabudowania jednorodzinne i wspomniany kościół polskokatolicki.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kędziora A.: "Encyklopedia miasta Zamościa". Chełm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000.