Ulica Rajców w Warszawie
| Nowe Miasto | |||||||||||||
 Ulica Rajców przy ul. Burmistrzowskiej | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||
 52°15′18,8″N 21°00′31,9″E/52,255222 21,008861
| |||||||||||||
Ulica Rajców – ulica warszawskiego Nowego Miasta, biegnąca od ul. Burmistrzowskiej do ul. Wójtowskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Mająca ok. 110 metrów długości ul. Rajców została wytyczona ok. 1955. Nazwa ulicy pochodzi od tytułu urzędników rady miejskiej, utworzonej w XIV w. dla Starej Warszawy i osobno na początku XV w. dla Nowej.
Po obu stronach ulicy ciągnie się szeregowa zabudowa jednorodzinna z lat 70., która powstała w ramach spółdzielni mieszkaniowej, której członkami byli m.in. gen. bryg. Władysław Hermaszewski i płk Ryszard Kukliński (do 1981 mieszkał pod numerem 11).
Pod numerem 10, w willi zaprojektowanej przez Zygmunta Stępińskiego (znanej jako „Ochabówka”), znajduje się siedziba Pol-Mot Holding. W 1971 roku budynek ten pojawił się w filmie komediowym pt. Poszukiwany, poszukiwana[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojciech Świdziński: Poszukiwany, poszukiwana (1972) Stanisława Barei. Warszawa od kuchni. edukacjafilmowa.pl. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Mączyński: Ulice Nowego Miasta. Wydawnictwo Veda, 1998, s. 203. ISBN 83-85584-54-4.
- Benjamin Weiser: Ryszard Kukliński – życie ściśle tajne. Świat Książki, 2009, s. 328. ISBN 978-83-247-1524-4.