Ulica Tadeusza Kościuszki w Sokołowie Małopolskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Tadeusza Kościuszki
Sokołów Małopolski
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Sokołów Małopolski

Długość

136 m

Poprzednie nazwy

ulica Sitarska

Przebieg
0 pl. Św. Jana
90 łącznik z Rynkiem
136 ul. Józefa Poniatowskiego
Położenie na mapie Sokołowa Małopolskiego
Mapa konturowa Sokołowa Małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego
Mapa konturowa powiatu rzeszowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Tadeusza Kościuszki”
Położenie na mapie gminy Sokołów Małopolski
Mapa konturowa gminy Sokołów Małopolski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Tadeusza Kościuszki”
Ziemia50°13′42,7″N 22°07′00,3″E/50,228528 22,116750

Ulica Tadeusza Kościuszkiulica w Sokołowie Małopolskim.

Ulica współcześnie ma około 136 metrów długości. Rozpoczyna bieg od północno-zachodniego rogu pl. Świętego Jana, biegnie na północny zachód i kończy się na zakręcie, od którego nosi nazwę Józefa Poniatowskiego. Na niektórych mapach nazwa ta jest stosowana również dla łącznika głównej nitki ulicy z rynkiem.

Historia i nazwa[edytuj | edytuj kod]

Ulica Tadeusza Kościuszki należy do najstarszych ulic miasta, przy czym przez większość historii nazywała się Sitarską. Pierwsze zachowane potwierdzenie pierwotnej nazwy pochodzi z 1668 roku. Nazwę wzięła prawdopodobnie od mieszkających przy niej sitarzy, przy czym nie ma dokumentów wskazujących na to, aby sokołowscy przedstawiciele tego rzemiosła tworzyli odrębny cech sitarski, ani należeli do cechu wspólnego. Była to jedyna spośród dawnych nazw ulic Sokołowa o nazwie odzawodowej. Na przełomie XIX i XX w. ulicę tę nazywano Zasraną, a jej łącznik z rynkiem Nową Drogą. W dwudziestoleciu międzywojennym jako patrona wybrano Tadeusza Kościuszkę i nazwa ta pozostała później niezmienna. Wyjątkiem był okres okupacji niemieckiej, kiedy nazwaną ją Neuegasse[1][2].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku do rejestru zabytków wpisano układ urbanistyczny Sokołowa pod numerem A-1246. W jego ramach wymieniono historyczną zabudowę i wpisano 3 domy z numeracją ulicy Kościuszki[3]. W 2005 roku w gminnej ewidencji zabytków umieszczono te same domy, co w rejestrze. Wszystkie pochodzą z pierwszej ćwierci XX w. i są drewniane. Dwa opatrzono adnotacją o złym lub bardzo złym stanie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ulic i przedmieść nazwy, [w:] Andrzej Dańczak, Monografia Sokołowa Małopolskiego, t. II, Sokołów Młp.: Społeczny Komitet Wydania Monografii Sokołowa Małopolskiego, 1991, s. 27–33.
  2. Sitarska ulica, [w:] Andrzej Dańczak, Monografia Sokołowa Małopolskiego, t. I, Sokołów Młp.: Społeczny Komitet Wydania Monografii Sokołowa Małopolskiego, 1990, s. 125.
  3. Rejestr zabytków nieruchomych - plik w formacie CSV [online], dane.gov.pl, 22 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-09].
  4. Załącznik nr 1 Ewidencja zabytków architektury, budownictwa i archeologii (zweryfikowana przez UGiM w Sokołowie Młp. w wrześniu 2005 r.), [w:] Uchwała NR X/62/2011 Rady Miejskiej w Sokołowie Małopolskim z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie uchwalenia „Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami Miasta i Gminy Sokołów Małopolski na lata 2011-2015” [dostęp 2024-01-09].