Umorzenie postępowania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Umorzenie postępowania – rozstrzygnięcie, które kończy postępowanie przygotowawcze albo sprawę w sądzie (albo przed organem administracji publicznej) I lub II instancji bądź w trybie nadzwyczajnym. Rozstrzygnięcie takie nie wiąże się z merytorycznym rozpatrzeniem sporu (sprawy) między stronami i może podlegać zaskarżeniu do sądu (albo organu) wyższej instancji.

Postępowanie cywilne[edytuj | edytuj kod]

Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli powód skutecznie cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo jeżeli wydanie wyroku z innych przyczyn nie może nastąpić lub jest zbędne[1].

Postępowanie karne[edytuj | edytuj kod]

Postępowanie umarza się, jeżeli:

  • czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia
  • czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa
  • społeczna szkodliwość czynu jest znikoma
  • ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze
  • oskarżony zmarł
  • nastąpiło przedawnienie karalności
  • postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się
  • sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych (np. z uwagi na immunitet)
  • nie ma skargi uprawnionego oskarżyciela
  • nie ma wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej
  • zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie[2].

Postępowanie administracyjne[edytuj | edytuj kod]

Postępowanie umarza się w drodze decyzji, gdy okaże się, że jest ono bezprzedmiotowe (np. w razie śmierci strony, która ubiegała się o przyznanie jej osobistego uprawnienia albo niepodjęcia zawieszonego na wniosek strony postępowania w ciągu trzech lat od zawieszenia)[3]. Postępowanie można umorzyć na żądanie strony, która wnosiła o jego wszczęcie, jeżeli inne strony temu się nie sprzeciwiają i umorzenie nie zagrozi interesowi społecznemu[3].

Postępowanie administracyjnosądowe[edytuj | edytuj kod]

Sąd umarza postanowieniem postępowanie, m.in. gdy skarżący skutecznie cofnął skargę, w razie śmierci strony, jeżeli sprawa dotyczyła praw lub obowiązków o charakterze osobistym[4], jeżeli w ciągu 3 lat od zawieszenia postępowania na zgodny wniosek stron nie zażądano podjęcia postępowania[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Jakubecki (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom I. Art. 1-729, LEX/el., 2018.
  2. Dariusz Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz aktualizowany, LEX/el., 2018.
  3. a b Piotr Marek Przybysz, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz aktualizowany, LEX/el., 2018.
  4. a b Bogusław Dauter, Andrzej Kabat, Małgorzata Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VII, Wolters Kluwer Polska, 2018.