Utecha guadarramensis
| Utecha guadarramensis | |||
| (Ferrari, 1882) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Utecha guadarramensis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Utecha guadarramensis – gatunek pluskwiaka z rodziny Ulopidae. Endemit Półwyspu Iberyjskiego.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Nazwę Ulopa guadarramensis wprowadził w 1872 roku Franz Xaver Fieber[1], jednak nie zastosował odpowiedniego opisu, przez co stanowiła ona nomen nudum[2]. Autorem pierwszego opisu gatunku został w 1882 roku Pietro Mansueto Ferrari[3][2]. W 1996 roku Aleksandr Jemielianow przeniósł go do nowego rodzaju Utecha[4]. Zaliczają się do niego jeszcze U. lugens i U. trivia[5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Zarys ciała tego piewika w widoku bocznym jest elipsowaty z równomiernie zakrzywioną częścią górną. Głowa ich nie jest rozszerzona ku wierzchołkowi, a jej krawędzie boczne nie rozbiegają się wyraźnie ku przodowi. Brak jest kanciastych wypustek przedocznych. Przedustek jest wypukły, dłuższy niż szeroki. Frontoklipeus jest nabrzmiały, oddzielony od przedustka głęboką bruzdą, wyraźnie szerszy niż policzki mierzone poniżej oczu złożonych. Ciemię jest krótkie, o krawędzi przedniej szerszej niż tylnej. W widoku bocznym tylna krawędź przedplecza ma wcięcie w części tylno-brzusznej. Skrzydeł tylnej pary brak zupełnie. Genitalia samca cechują się pygoforem o płatach bocznych pozbawionych dodatkowych wyrostków po stronie tylnej i zewnętrznej. Rurka analna jest niezmodyfikowana. Edeagus dzieli się na dwa trzony i ma w związku z tym dwa gonopory. Szerokości trzonów są większe niż odległość między nimi. Rozwarcie tych trzonów w widoku grzbietowym jest mniejsze niż u U. trivia. Wierzchołki trzonów są skośnie ścięte i mają po krótkim, kolcowatym wyrostku przedwierzchołkowym – wyrostki obu trzonów niemal stykają się ze sobą. Stylus jest szpatułkowaty, a w widoku bocznym wierzchołkowa jego część jest smuklejsza niż u U. trivia[5].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten jest fitofagiem ssącym soki z roślin. Przypuszczalnie związany jest z przedstawicielami ogórecznikowatych rosnącymi na stanowiskach ciepłych i suchych[5].
Gatunek palearktyczny, europejski, endemiczny dla Półwyspu Iberyjskiego, znany z Portugalii i Hiszpanii[7][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ F.X. Fieber: Katalog der europäischen Cicadinen, nach Originalien mit Benützung der neuesten Literatur. Wein: Carl Gerold's Sohn, 1872, s. 1–19.
- ↑ a b c Dmitry A. Dmitriev: Utecha guadarramensis (Ferrari, 1882). [w:] 3I Interactive Keys and Taxonomic Databases [on-line]. [dostęp 2022-05-16].
- ↑ Pietro Mansueto Ferrari. Cicadaria Agri Ligustici. „Annali del Museo Civico di storia naturale di Genova”. 18, s. 75–165, 1882.
- ↑ A.F. Emeljanov. Contribution to the knowledge of leafhoppers of the family Ulopidae (Homoptera, Cicadina). „Entomologicheskoe Obozrenie”. 75 (2), s. 278–293, 1996.
- ↑ a b c Jacek Szwedo, Ulopidae of the Palearctic – the state of the art (Hemiptera: Clypaeorrhyncha: Membracoidea), [w:] W. Holzinger (red.), Zikaden – Leafhoppers, Planthoppers and Cicadas (Insecta: Hemiptera: Auchenorrhyncha), „Denisia, 04, zugleich Kataloge des OÖ. Landesmuseums Linz, Neue Folge”, 176, Linz: OÖ. Landesmuseums Linz, s. 249–262.
- ↑ Utecha Emeljanov, 1996. [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Utecha guadarramensis (Ferrari, 1882). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-05-16].