Viando

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zakłady Mięsne Viando
Państwo

 Polska

Siedziba

Radojewice

Adres

Radojewice 54, 88-101 Inowrocław

Data założenia

1992

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

Prezes

Alojzy Kazimierz Szczupak

Nr KRS

0000374580

Zatrudnienie

550[1]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Zakłady Mięsne Viando – przedsiębiorstwo z siedzibą w miejscowości Radojewice w województwie kujawsko-pomorskim, powstałe w 1992 roku[2].

Przedsiębiorstwo obecnie posiada 42 sklepy na terenie województwa kujawsko-pomorskiego oraz województwa wielkopolskiego[3]. Swoje wyroby Viando sprzedaje również bezpośrednio sieciom handlowym i sklepom detalicznym[4].

Zakłady Mięsne Viando są jedną z nielicznych firm, która działa w zamkniętym cyklu produkcyjnym „od pola do stołu” począwszy od uprawy roślin, hodowli zwierząt, a kończąc na wyrobach wędliniarskich[5]. Mięso przerabiane w Zakładach Mięsnych Viando pochodzi w znacznej części z własnej hodowli trzody chlewnej, która sięga 20 tys. sztuk trzody rocznie[4].

W 2007 przedsiębiorstwo zostało tytularnym sponsorem Goplanii Inowrocław[6].

Viando zdobyło szereg znaczących wyróżnień, m.in. Złote Medale MTP POLAGRA FOOD przyznane za: kiełbaski Smerfy (1998), kiełbasę Polską Pieczoną (1999) i parówkową Extra (2000). Podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich w 2016 Zakłady Mięsne Viando za kiełbasę żywiecką extra otrzymały znak „Poznaj Dobrą Żywność”[1][7]. Firma jest również laureatem tytułu „Polski Producent Żywności” za kiełbasę Polską Pieczoną, przyznanego w 1998 przez Stowarzyszenie im. E. Kwiatkowskiego w Poznaniu, a także zwycięzcą plebiscytu „Nasze dobre Kujawsko Pomorskie” „Gazety Pomorskiej[8].

W roku 2014 na Międzynarodowych Targach Polagra w Poznaniu przedsiębiorstwo zostało nagrodzone przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nagrodą za najlepszy produkt wędliniarski w kraju[9] (snacki „He, jo!”, klasyfikowane w grupie wędlin regionalnych i nowości)[10].

W nocy 11/12 września 2009 roku doszło do pożaru w należącej do przedsiębiorstwa chlewni o powierzchni 1500 metrów kwadratowych. W jego efekcie zginęło ok. 4 tys. macior, warchlaków i prosiaków. Wysokość strat oszacowano wstępnie na 3 mln zł, w tym 2 mln w budynkach[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szczupak-Woźniczka Magdalena, Prokurent, Zakłady Mięsne „VIANDO”. [martwy link]
  2. O firmie [online], Viando [dostęp 2020-05-14].
  3. Sklepy [online], Viando [dostęp 2020-05-14].
  4. a b Karolina Stępniak, Nowe produkty linii Wiejska Spiżarnia [online], Horecanet.pl, 10 czerwca 2011 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  5. Magdalena Szczupak-Woźniczka, Katarzyna Salomon, Jakość, regionalizm, tożsamość, „Doceń Dobre Wiadomości” (18/2019), PHU GEMINI, październik 2019, s. 3, ISSN 2449-8793 [dostęp 2024-03-09].
  6. Maciej Drabikowski, Viando sponsorem Goplanii [online], Gazeta Pomorska, 20 września 2007 [dostęp 2024-03-09].
  7. Wanda Szczupak, Agnieszka Domka-Rybka, Szynka krucha. Najlepsza z Viando! Kiełbasa krucha też walczy! [online], Gazeta Pomorska, 7 października 2009.
  8. d-ka (oprac.), Międzynarodowe Targi Poznańskie. Znak Poznaj Dobrą Żywność dla frankfurterek z Viando [online], Gazeta Pomorska, 27 września 2016 [dostęp 2024-03-09].
  9. Monika Kaczyńska, Nagroda dla firmy Viando [online], Polskie Radio PiK, 1 października 2014 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  10. Radojewice. Nagrody dla Viando m.in. za snacki [online], Gazeta Pomorska, 17 października 2014 [dostęp 2024-03-09].
  11. dan, Pożar chlewni. Tysiące świń zginęły (szczegóły) [online], Gazeta Pomorska, 13 września 2009 [dostęp 2024-03-09].