Vine Street (Londyn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vine Street
City of Westminster
Ilustracja
Widok w kierunku wschodnim
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Położenie na mapie City of Westminster
Mapa konturowa City of Westminster, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Vine Street”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Vine Street”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Vine Street”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Vine Street”
Ziemia51°30′34,2″N 0°08′13,6″W/51,509500 -0,137111

Vine Street – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, w obrębie West Endu, nieopodal Piccadilly Circus. Niewielki zaułek, o długości około 40 m[1], przy którym mieścił się niegdyś jeden z głównych komisariatów stołecznej policji (Metropolitan Police), noszący nazwę tej ulicy[2]. Obecnie ulicę otaczają zwrócone tyłem do niej budynki biurowo-handlowe położone wzdłuż sąsiednich ulic Piccadilly oraz Regent Street[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Komisariat policji przy Vine Street, 1935 r.

Nazwę Vine Street nosiła pierwotnie ulica biegnąca wzdłuż osi północ–południe, stanowiąca przedłużenie Warwick Street w stronę Piccadilly, rozplanowana prawdopodobnie w latach 1686–1689. Na południu łączyła się z obecną ulicą, wówczas nazywaną Little Vine Street. W latach 1741/1742–1769 przy ulicy mieszkał flamandzki rzeźbiarz Peter Scheemakers(inne języki). Nazwa obu ulic pochodziła najprawdopodobniej od pubu o nazwie Vine („winorośl”)[3].

W wyniku budowy Regent Street w latach 1816–1819, Vine Street została rozcięta na dwie części – północny odcinek, nazwany Great Vine Street, zlikwidowano po 1920 roku; pozostałością po odcinku południowym jest wąska uliczka dla pieszych o nazwie Man in Moon Passage[3].

Od XVII wieku przy (Little) Vine Street mieścił się areszt[4]. W 1829[5] lub 1833[6] roku, wkrótce po sformowaniu Metropolitan Police, jego miejsce zajął komisariat policji, jeden z pierwszych w Londynie[4]. Obszarem podlegającym komisariatowi był londyński West End, tłumnie uczęszczany ośrodek rozrywki, jeden z najintensywniej patrolowanych przez policję. Do najczęściej zwalczanych przestępstw należały kradzież kieszonkowa, przypadki nieporządku publicznego i prostytucji ulicznej, z której do połowy XX wieku słynęła ulica Piccadilly[2]. Nazwa „Vine Street” była niegdyś szeroko kojarzona z policją[4], a komisariat przy tej ulicy należał do najbardziej znanych w brytyjskiej stolicy, na równi z tymi przy Bow Street[2][7] oraz Great Marlborough Street[2]. Rozpoznawalnością nazwy te ustępowały jedynie Scotland Yardowi, siedzibie naczelnej komendy policji[2].

W 1940 roku komisariat przeniesiono z Vine Street do nowo wybudowanego biurowca przy Savile Row. Dawny budynek komisariatu zajął, podlegający policji, urząd rejestracji cudzoziemców (Aliens Registration Office)[2]. Nazwę ulicy wkrótce zmieniono na Piccadilly Place[6]. W 1971 roku dawny komisariat reaktywowano w związku z niewystarczającymi warunkami lokalowymi w nowej siedzibie, wynikającymi z rozrostu sił policyjnych. W celu zachowania dawnej nazwy komisariatu, na wniosek kierownika policji ulicy przywrócono nazwę Vine Street[6][5]. Funkcjonował on do 1997 roku; budynek wyburzono i zastąpiono nową zabudową biurową[5].

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

P.G. Wodehouse w swojej twórczości kilkukrotnie wzmiankował osoby odprowadzane na komisariat przy Vine Street[5][2]. W piosence The Old Main Drag zespołu The Pogues (1985) autor Shane MacGowan wspomina o brutalności policji, której doświadczył przebywając w tamtejszym areszcie[4].

Vine Street pojawia się na standardowej, brytyjskiej wersji planszy do gry Monopoly, zaprojektowanej w 1936 roku[8], w tej samej (pomarańczowej) grupie co dwie inne ulice kojarzone wówczas z policją – Bow Street oraz (Great) Marlborough Street[2]. Dla współczesnych graczy nazwa „Vine Street” jest najsłabiej rozpoznawalną spośród tych uwzględnionych w tej grze[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Vine Street: smoke yourself to a dead end. Britan's best dead ends, 2013-06-04. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Martin Fido, Keith Skinner: The official encyclopedia of Scotland Yard. Londyn: Virgin Books, 1999, s. 33, 274-275. ISBN 978-0753505151.
  3. a b Swallow Street to Glasshouse Street, [w:] F.H.W. Sheppard (red.), Survey of London: Volumes 31 and 32, St James Westminster, Part 2, Londyn: London County Council, 1963, s. 57–67 [dostęp 2024-01-08] (ang.).
  4. a b c d Steve Pile (red.), Nigel Thrift (red.): City A-Z. Routledge, 2000, s. 187-188. ISBN 978-0-415-20727-0. [dostęp 2024-01-08].
  5. a b c d e Vine Street, Westminster. Hidden London. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  6. a b c Vine Street: police station. National Archives. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  7. Francis Carlin: Reminiscences of an Ex-Detective. Londyn: Hutchinson & Co., 1920?, s. 47. [dostęp 2024-01-09].
  8. Monopoly. Victoria and Albert Museum. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).