Przejdź do zawartości

Vladimir Dragičević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vladimir Dragičević
Владимир Драгичевић
Ilustracja
#18 Niżny Nowogród
silny skrzydłowy/środkowy
Pseudonim

„Vlado”[1]

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1986
Cetynia[2]

Wzrost

206 cm

Kariera
Aktywność

od 2004

  1. Mecze w lidze aktualne na 18 listopada 2016.

Vladimir Dragičević (cyr. Владимир Драгичевић; ur. 30 maja 1986 w Cetynii) – czarnogórski koszykarz grający na pozycji silnego skrzydłowego lub środkowego, reprezentant kraju, uczestnik mistrzostw Europy w 2011, 4-krotny mistrz Czarnogóry, wicemistrz Polskiej Ligi Koszykówki, obecnie zawodnik Niżnego Nowogród.

Dragičević jest wychowankiem KK Lovćen Cetinje, w którego drużynach juniorskich zaczynał swoją koszykarską karierę. W pierwszym zespole tego klubu zadebiutował w sezonie 2004/2005 i występował w nim do końca sezonu 2006/2007. W latach 2007–2011 grał w kolejnym klubie z Czarnogóry – KK Budućnost Podgorica, z którym przez kolejne 4 sezony zdobywał mistrzostwo tego kraju. W maju 2011 roku podpisał obowiązujący do końca sezonu 2010/2011 kontrakt z hiszpańską drużyną Caja Laboral. W latach 2011–2013 był zawodnikiem rosyjskiego Spartaka Petersburg. W sezonie 2013/2014 grał w Stelmecie Zielona Góra, z którym zadebiutował w rozgrywkach Euroligi, zdobywając tytuł MVP 6. kolejki sezonu zasadniczego 2013/2014. W sumie w karierze rozegrał także kilkadziesiąt meczów w Eurocupie[4]. Wraz ze Stelmetem zdobył również srebrny medal Polskiej Ligi Koszykówki[5], a także został wybrany przez dziennikarzy do drugiej piątki sezonu PLK[6]. Następnie grał w Turcji – w sezonie 2014/2015 reprezentował Banvit B.K., a w sezonie 2015/2016 TED Ankara Kolejliler[7].

Dragičević jest także reprezentantem swojego kraju. W drużynie narodowej wystąpił między innymi w meczach eliminacji do Mistrzostw Europy w Koszykówce Mężczyzn 2011 i 2013, a także w turnieju głównym tej imprezy w 2011 roku, gdy Czarnogóra zajęła 21. pozycję[8].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 28 kwietnia 2018, na podstawie[4][7][8][9], o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe
Indywidualne
Reprezentacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Tomasik: MVP - Vlado Dragicević. Bayern wiedział, kogo się bać. zielonagora.sport.pl, 2013-11-23. [dostęp 2014-03-31]. (pol.).
  2. Vladimir Dragičević. abaliga.com. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).
  3. KK Lovcen Cetinje basketball team History. eurobasket.com. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).
  4. a b DRAGICEVIC, VLADIMIR. euroleague.net. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).
  5. Karol Wasiek: Vladimir Dragicević znalazł nowy klub - przenosi się do Turcji. sportowefakty.pl, 2014-09-19. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
  6. Dziennikarze wybierają najlepszych część 2. plk.pl. [dostęp 2015-09-11].
  7. a b Vladimir Dragicevic PF. basketball.realgm.com. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  8. a b Vladimir DRAGICEVIC (MNE). archive.fiba.com. [dostęp 2014-03-31]. (ang.).
  9. Profil na acb.com. acb.com. [dostęp 2017-06-10]. (hiszp.).
  10. Statystyki z meczu o mistrzostwo Polski 2017. plk.pl. [dostęp 2017-06-10]. (pol.).
  11. a b c d Erste-Liga 2009–2010. eurobasket.com. [dostęp 2017-06-10].
  12. a b c d e Erste-Liga 2006–2007. eurobasket.com. [dostęp 2017-06-10].
  13. a b c d Erste-Liga 2010–2011. eurobasket.com. [dostęp 2017-06-10].
  14. Superpuchar Polski dla Anwilu Włocławek. plk.pl. [dostęp 2017-09-27]. (pol.).
  15. Dragicević najlepszy w styczniu. plk.pl. [dostęp 2018-02-03]. (pol.).
  16. Najlepsi odebrali nagrody 2014. plk.pl. [dostęp 2016-04-27].
  17. Najlepsza piątka PLK. plk.pl. [dostęp 2017-04-29].
  18. Nagrody za sezon zasadniczy EBL 2017/18. plk.pl. [dostęp 2018-04-28].
  19. Mattoni NBL wygrywa Czesko-Polski Mecz Gwiazd. plk.pl. [dostęp 2017-06-10].
  20. Statystyki EBL 2017/2018. plk.pl. [dostęp 2018-06-21]. (pol.).