Voyager (australijski zespół)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Voyager
Ilustracja
Voyager (2017)
Rok założenia

1999

Pochodzenie

Perth

Gatunek

metal progresywny

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

Season of Mist

Skład
Daniel Estrin
Simone Dow
Scott Kay
Ashley Doodkorte
Alex Canon
Byli członkowie
Adam Lovkis
Mark Baker
Jennah Greaig
Emanuel Rudnicki
Geoff Callaghan
Melissa Fiocco
Mark DeVattimo
Chris Hanssen
Mark Boeijen
Strona internetowa

Voyageraustralijski zespół metalu progresywnego pochodzący z Perth, założony w 1999 roku. Reprezentanci Australii w 67. Konkursie Piosenki Eurowizji[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół został założony w 1999 roku na Uniwersytecie Australii Zachodniej przez Daniela Estrina, Marka Bakera i Adama Lovkisa. W 2003 roku w składzie: Daniel Estrin (instrumenty klawiszowe, wokal), Mark De Vattimo (gitara), Jennah Graieg (bas), Geoff Callaghan (perkusja) i Emanuel Rudnicki (gitara) nagrali swój pierwszy album Element V, wydany w 2003 roku w Australii, a w 2004 rozprowadzony przez holenderską wytwórnię DVS Records w Europie oraz przez japońską wytwórnię Woodbell/Experience w tym kraju z utworem bonusowym „Now and Forever”[2]. Zespół wystąpił na ProgPower Europe Festival w Holandii w 2006 roku i spotkał się z pozytywnym odzewem mediów, przez co został zaproszony do ProgPower UK w 2008 roku[3][4].

Na początku 2007 roku europejski dystrybutor DVS Records ogłosił zamknięcie, a zespół nie miał wytwórni, która mogłaby wydać ich drugi album uniVers, który na tym etapie został już nagrany w całości. W październiku 2007 roku zespół podpisał kontrakt z niemiecką wytwórnią Dockyard 1 Records w Hamburgu, która wydała uniVers na całym świecie[5]. Po nagraniu nowych piosenek z Adamem Roundem i zmasterowaniu utworów przez Sterling Sound w Nowym Jorku, kolektyw wydał swój trzeci album I Am the ReVolution 20 września 2009 roku za pośrednictwem Dockyard 1 Records w Niemczech i Riot Entertainment w Australii. Album został natychmiast przyjęty z pozytywnym uznaniem krytyków, chociaż niektórzy krytycy byli sceptyczni co do silnych wpływów melodycznych zespołu i ich „popowego” brzmienia[6][7].

Voyager podczas występu w barze w Perth (2011).

Po nagraniu nowych piosenek w kwietniu/maju 2011, zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Sensory z New Jersey[8]. W październiku 2011 roku zespół wydał już czwarty z kolei album, The Meaning of I[9]. Album był pierwszym, na którym pojawił się nowy gitarzysta Scott Kay i ostatnim, na którym na perkusji grał Mark Boeijen, który odszedł wkrótce po nagraniu, aby skupić się na swojej rodzinie. Został wydany na całym świecie 11 października 2011 roku, a zaprezentowany przedwcześnie w Stanach Zjednoczonych na festiwalu ProgPower we wrześniu tego roku[8]. Po powrocie z USA, Voyager odbył trasę koncertową z popularnym fińskim zespołem metalowym, Children of Bodom[10]. W 2018 roku nawiązali kontrakt z wydawnictwem Season of Mist[11].

W lutym 2022 z utworem „Dreamer” zajęli drugie miejsce w programie Eurovision – Australia Decides, będącym australijskimi eliminacjami do Konkursu Piosenki Eurowizji, zwyciężając głosowanie telewidzów[12]. W 2023 roku zostali wewnętrznie wybrani przez australijskiego nadawcę Special Broadcasting Service (SBS) do reprezentowania kraju w 67. Konkursie Piosenki Eurowizji w Liverpoolu z utworem „Promise”[1]. 11 maja wystąpili jako 16 w kolejności w drugim półfinale konkursu i z pierwszego miejsca zakwalifikowali się do finału, który został rozegrany 13 maja. Zajęli w nim 9. miejsce po zdobyciu 151 punktów, w tym 21 pkt od telewidzów (20. miejsce) i 130 pkt od jurorów (6. miejsce).

Skład[edytuj | edytuj kod]

Obecny[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Lovkis – perkusja (1999–2000)
  • Mark Baker – instrumenty klawiszowe (1999–2000)
  • Jennah Greaig – bas (2001–2003)
  • Emanuel Rudnicki – gitara (2000–2006)
  • Geoff Callaghan – perkusja (2000–2006)
  • Melissa Fiocco – bas (2003–2007)
  • Mark DeVattimo – gitara (1999–2008)
  • Chris Hanssen – gitara (2009–2010)
  • Mark Boeijen – perkusja (2005–2011)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 2003 – Element V
  • 2007 – uniVers
  • 2009 – I Am the ReVolution
  • 2011 – The Meaning of I
  • 2013 – V
  • 2017 – Ghost Mile
  • 2019 – Colours in the Sun
  • 2023 - Fearless in Love

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 2006 – „Sober”
  • 2009 – „Lost”
  • 2009 – „The Devil in Me”
  • 2013 – „Breaking Down”
  • 2016 – „Misery Is Only Company”
  • 2017 – „Ascension”
  • 2019 – „Brightstar”
  • 2019 – „Colours”
  • 2019 – „Water Over the Bridge”
  • 2019 – „Entropy”
  • 2021 – „The Boy's in Love”
  • 2022 – „Dreamer”
  • 2022 – „White Shadow”
  • 2022 – „Submarine”
  • 2022 – „Hyperventilating”
  • 2023 – „Promise”
  • 2023 - "Prince of fire"
  • 2023 - "Ultraviolet"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Voyager will journey to Liverpool for Australia [online], eurovision.tv, 21 lutego 2023 [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  2. Voyager - Element V. [dostęp 2023-04-08].
  3. Voyager - Official Website - Biography [online], web.archive.org, 14 listopada 2011 [dostęp 2023-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-14].
  4. Blabbermouth, VOYAGER Confirmed For PROGPOWER UK Festival [online], BLABBERMOUTH.NET, 24 grudnia 2007 [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  5. Voyager - Univers. [dostęp 2023-04-08].
  6. Voyager: I Am The Revolution (Review/Kritik) - Album-Rezension (Melodic Progressive Poweropop Metal) [online], www.musikreviews.de [dostęp 2023-04-08].
  7. i, VOYAGER - I Am The ReVolution | Review bei Stormbringer [online], Stormbringer [dostęp 2023-04-08] (niem.).
  8. a b Blabbermouth, Australia's VOYAGER Signs With SENSORY RECORDS [online], BLABBERMOUTH.NET, 28 lipca 2011 [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  9. The Meaning of I, by Voyager [online], Voyager [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  10. Children of Bodom touring nationally with Voyager | Metal Obsession [online], 9 sierpnia 2011 [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  11. Voyager announce signing to Season of Mist ahead of UK tour dates - METAL GODS TV [online], metalgodstv.com [dostęp 2023-04-08] (ang.).
  12. Robyn Gallagher, Sheldon Riley wins "Eurovision - Australia Decides" 2022 with "Not the Same" [online], wiwibloggs, 26 lutego 2022 [dostęp 2023-04-08] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]