Władysław Hardek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Hardek
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1947
Kraków

Zawód, zajęcie

technik mechanik

Władysław Hardek (ur. 3 czerwca 1947 w Krakowie) – polski związkowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracował w Hucie im. Lenina w Walcowni Zimnej Blach nr 1 jako mistrz szlifierni walców[1]. Przewodniczący podziemnej Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Regionu Małopolska w stanie wojennym od 1982, uczestnik strajku w Hucie im. Lenina 13-16 grudnia 1981.

Od kwietnia 1982 przedstawiciel podziemnych struktur NSZZ Solidarność Regionu Małopolska w Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”[2].

Aresztowany 19 sierpnia 1983 w Pile. 22 sierpnia 1983 wystąpił w głównym wydaniu Dziennika Telewizyjnego, gdzie odczytał oświadczenie o ujawnieniu się i wezwanie do zaniechania działalności konspiracyjnej. Odrzucił jednak propozycję wejścia do Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim. Od 1987 na emigracji w Niemczech, Kanadzie i USA. W 2002 roku Teresa Starmach przekazała do IPN część archiwum Władysława Hardka[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nasi kandydaci do komisji regionalnej, „Głos Nowej Huty” (26), 26 czerwca 1981, s. 4.
  2. Solidarność w konspiracji [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-03-17] (pol.).
  3. Archiwum Hardka [online], Dziennik Polski, 17 października 2002 [dostęp 2023-03-17] (pol.).