Wałerij Samofałow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wałerij Samofałow
Pełne imię i nazwisko

Wałerij Petrowycz Samofałow

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1956
Kijów

Pozycja

obrońca/pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dynamo Kijów
Spartak Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975 Awtomobilist Żytomierz 0 (0)
1976–1981 Zirka Kirowohrad 233 (38)
1982 SKA Kijów 0 (0)
1982 Kołos Połtawa 12 (1)
1983–1990 Zirka Kirowohrad 315 (35)
1993–1994 Łokomotyw Znamianka 16 (0)
W sumie: 576 (74)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1989–1990 Zirka Kirowohrad (grający trener)
1991–1993 Zirka Kirowohrad (dyr.techniczny)
1993 Zirka Kirowohrad (p.o.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wałerij Petrowycz Samofałow, ukr. Валерій Петрович Самофалов, ros. Валерий Петрович Самофалов, Walerij Pietrowicz Samofałow (ur. 25 maja 1956 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Dynamo Kijów. Pierwszy trener Ołeksandr Łeonidow. W wieku 15 lat został zaproszony przez trenera Abrama Łermana do Spartaka Kijów. W 1975 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Awtomobilista Żytomierz. Jesienią 1975 po rekomendacji Abrama Łermana przeszedł do Zirki Kirowohrad, w której rozegrał 552 mecze (rekord) i strzelił 72 goli. W 1982 był powołany do wojska, gdzie służył w SKA Kijów, a potem do końca roku występował w Kołosie Połtawa. W 1983 powrócił do kirowohradzkiej Zirki, w której zakończył karierę piłkarza w roku 1990. W latach 1993-1994 jeszcze grał w zespole amatorskim Łokomotyw Znamianka.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął jeszcze będąc piłkarzem. Dwa ostatnie lata łączył funkcje grającego trenera. W 1991 roku objął stanowisko dyrektora technicznego Zirki Kirowohrad. W październiku 1993, po dymisji Ihora Kałyty, pełnił obowiązki głównego trenera Zirki[1]. Potem po zmianie kierownictwa w klubie przez pewien czas pracował w strukturach biznesowych. Następnie powrócił do trenowania dzieci w SDJuSzOR im. Wierchołancewa, a z czasem przeniósł się do Kirowohradzkiej Szkoły Muzycznej, gdzie trenował drużynę piłkarską.[2][3]

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • rekordzista klubu Zirka Kirowohrad w ilości rozegranych meczów: 552 mecze
  • król strzelców klubu Zirka Kirowohrad: 72 goli

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]