Wacław Łaciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Łaciński
Ilustracja
Data urodzenia

26 sierpnia 1891

Kierownik Konsulatu w Bratysławie
Okres

od 1932
do 1939

Poprzednik

Zdzisław Marski

Następca

Mieczysław Chałupczyński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Komandor Orderu Korony Rumunii Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia) Order Trzech Gwiazd IV klasy (Łotwa) Order Lwa Białego V Klasy (Czechosłowacja)

Wacław Łaciński (ur. 26 sierpnia 1891, zm. ?) – polski urzędnik konsularny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wacława. Pracownik polskiej służby zagranicznej (1919–1939), w której pełnił funkcje – pracownika poselstwa w Pradze (1919–1925), referendarza w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym MSZ (1925–1932), uczestnika rokowań polsko-litewskich w Królewcu (1928), konsula i kier. konsulatu w Bratysławie (1932–1939).

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Od 1940 był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu[1][2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Turski: Lista jeńców z obozu w Griazowcu. W: Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 72. ISBN 83-85015-66-3.
  2. Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 20. [dostęp 2016-04-20].
  3. M.P. z 1929 r. nr 41, po. 80 „za zasługi na polu pracy państwowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]