Wacław Koniuszko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Koniuszko
Ilustracja
Portret malarza Wacława Koniuszki autorstwa Leona Wyczółkowskiego
Data i miejsce urodzenia

1854
Kraków

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1900
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Wacław Józef Koniuszko (ur. 1854 w Krakowie, zm. 24 sierpnia 1900 tamże) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem krawca Józefa i Małgorzaty z Migrelskich. W 1866 roku mając dwanaście lat zapisał się do Szkoły Rysunku i Malarstwa w Krakowie, gdzie do 1875 roku studiował pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, a następnie w latach 1882–1885 na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra von Wagnera (Technische Malklasse: od 4 II 1882)[1].

Od 1875 roku uczestniczył w krakowskich wystawach malarstwa. Tematem jego obrazów były głównie sceny rodzajowe z życia rzemieślników, biedoty miejskiej i mieszczan krakowskich, a zwłaszcza Żydów z krakowskiego Kazimierza. W licznych obrazach przedstawiał nocne widoki Krakowa. Swe prace wystawiał także w Warszawie, Poznaniu, Wiedniu i Lwowie[2].

W 1885 roku po powrocie do Krakowa zapadł na nieuleczalną chorobę psychiczną oraz częściowy paraliż i wskutek tego niemal całkiem zaprzestał malować. Po 1895 roku ponownie uczył się malarstwa u swego kolegi (wówczas już profesora krakowskiej ASP) Leona Wyczółkowskiego, pozując mu do obrazu Stańczyk, na którym w geście rozpaczy podpiera głowę zasłaniając twarz ręką. Próby malarskie Koniuszki „były wprost dziecięce i zwiastowały nawet postęp”, lecz postępująca choroba nie pozwoliła mu rozwinąć talentu gdyż „przez pół sparaliżowany już tylko rysował obrazy robiąc tło, a przyjaciele je kończyli, robiąc figury ludzkie”[2].

Zmarł w nędzy w Domu Ubogich im. Ludwika i Anny Helclów[3]. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 13, ISBN 83-903086-1-4.
  2. a b Wacław Józef Koniuszko. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2020-02-18].
  3. Kronika. Wacław Koniuszko, Kurier Lwowski 1900 numer 237 (dodatek) s. 2.