Waggonfabrik Rastatt GT6-EP
| |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent |
Waggonfabrik Rastatt, BBC/Kiepe |
| Lata produkcji |
1959 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
2 |
| Długość |
19 295 mm |
| Szerokość |
2 370 mm |
| Wysokość |
3 186 mm |
| Masa |
23 660 kg |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
| Rozstaw osi w wózkach |
1 800 mm |
| Układ osi |
B'2'B’ |
| Moc silników |
2 × 120 kW |
| Napięcie zasilania |
750 V |
| Prędkość maksymalna |
60 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
41 |
| Liczba miejsc ogółem |
188 |
| Niskopodłogowość |
0% |
| Wysokość podłogi |
900 mm |
GT6-EP – typ sześcioosiowego wagonu tramwajowego, eksploatowanego dawniej na torach kolejowych i tramwajowych zarządzanych przez spółkę Albtal-Verkehrs-Gesellschaft (AVG). Tramwaje GT6-EP zostały wyprodukowane i dostarczone do Karlsruhe w 1959 r. przez niemiecki zakład Waggonfabrik Rastatt. Skrót oznacza „Gelenk-Triebwagen mit 6 Achsen und elektropneumatischer Schützensteuerung” (pol. przegubowy wagon silnikowy z sześcioma osiami i elektropneumatycznym rozrządem stycznikowym).
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
GT6-EP są dwuczłonowymi, jednokierunkowymi wagonami silnikowymi o szerokości 2,37 m. Obydwa człony tramwaju połączone są przegubem opierającym się na dwuosiowym wózku Jakobsa. Pod względem konstrukcyjnym zbliżone są do eksploatowanych od 1958 r. na linii A wagonów typu GT8-EP.
W przeciwieństwie do standardowych wagonów tramwajowych, typ GT6-EP został przystosowany do eksploatacji na torach Albtalbahnu, który został zakwalifikowany jako linia kolejowa. Wymusiło to zastosowanie w wagonie rozwiązań technicznych znanych z pociągów. W tramwajach zainstalowano gwizdek ostrzegawczy oraz koła o specjalnym profilu, który umożliwia wagonowi poruszanie się nie tylko po torowisku tramwajowym, lecz także po torowisku kolejowym.
Każdy ze skrajnych wózków Jakobsa jest napędowy; zasilanie stanowią silniki o mocy 120 kW każdy. Wagony, podobnie jak typ GT8-EP posiadają na przedzie oraz tyle zainstalowany sprzęg typu BSI, który umożliwia eksploatację wagonów w trakcji ukrotnionej, przy czym możliwe jest stworzenie składów złożonych z maksymalnie 4 tramwajów.
Wnętrze i malowanie[edytuj | edytuj kod]
W przedziale pasażerskim zainstalowano siedzenia obite sztuczną skórą w układzie 2+2. Dodatkowo z tyłu wagonu zlokalizowane było miejsce siedzące dla konduktora.
Wagony polakierowane były na żółto, poniżej okien namalowana była ciemnozielona linia. Z boku wagonu pod oknem umieszczono logo i nazwę przedsiębiorstwa Albtal-Verkehrs-Gesellschaft.
Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]
Wagony zostały dostarczone dla Albtal-Verkehrs-Gesellschaft w 1959 r. W przeciwieństwie do ośmioosiowych tramwajów typu GT8-EP, które były produkowane przez Düwag, wagony GT6-EP zostały zbudowane na licencji wyżej wymienionych zakładów przez Waggonfabrik Rastatt. Wyposażenie elektryczne zostało dostarczone przez BBC (wagony nr 8–12) oraz przez Kiepe (wagony nr 13–15).
Ruch liniowy[edytuj | edytuj kod]
Wagony GT6-EP kursowały na ówczesnej linii A kolei miejskiej w Karlsruhe, przewożąc pasażerów pomiędzy śródmieściem a Herrenalb.
Przebudowa na typ GT8-EP[edytuj | edytuj kod]
Z powodu wrastającej liczby pasażerów, a co za tym idzie wzrastającego zapotrzebowania na przewozy, wszystkie wagony w roku 1961 (nr 13–15), 1964 (nr 10–12) i 1967 (nr 8–9) zostały przebudowane na typ GT8-EP poprzez zamontowanie dodatkowego, środkowego członu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Klaus Bindewald: Die Albtalbahn: Geschichte mit Zukunft. Von der Schmalspurbahn zur modernen Stadtbahn. verlag regionalkultur, Ubstadt-Weiher 1998, ISBN 3-929366-79-7.
- Die Gelenktriebwagen 1–21 der Albtalbahn. In: Der Weichenbengel. 5, 2006, ISSN 1860-5192, S. 54–59.
- Dieter Höltge: Albtalbahn und Kleinbahn Pforzheim-Ittersbach. Verlag Wolfgang Zeunert, Gifhorn 1976, ISBN 3-921237-27-0.
- Dieter Höltge: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland. Band 6: Baden. EK-Verlag, Freiburg (Breisgau) 1999, ISBN 3-88255-337-5.
- Helmut Iffländer: Die Albtalbahn. Von der Bimmelbahn zum modernen Nahverkehrsbetrieb. Andreas-Braun-Verlag, München 1987, ISBN 3-925120-03-3.
- Martin Pabst: Taschenbuch Deutsche Straßenbahn-Triebwagen. Band 2: Elektro-Triebwagen 1931 – heute. Franckh’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1982, ISBN 3-440-05043-2.