Warkocz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warkocz francuski
Fazy zaplatania warkocza
Uczesanie nazywane koroną

Warkocz – uczesanie z trzech (lub więcej) pasm długich, splecionych włosów, zabezpieczone przed rozplataniem (np. wstążką, czasem związaną w kokardę, frotką, itp.). W tradycji europejskiej włosy były splatane w jeden warkocz, noszony z tyłu głowy lub dwa, symetrycznie po bokach głowy – czasem dodatkowo upięte. W kulturach afrykańskich fryzura może składać się z bardzo wielu cienkich warkoczyków.

Warkoczem nazywa się także każdy wykonany w ten sposób splot.

Odmiany uczesania:

  • warkocz francuski – warkocz, w którym splatanie rozpoczyna się od wierzchołka głowy, a do początkowo cienkich pasm dobiera się coraz więcej włosów
  • korona – długi warkocz opleciony wokół głowy
  • kukiełka – warkocz zwinięty i upięty z tyłu głowy
  • baranek – dwa warkocze zwinięte przy uszach (na kształt baranich rogów)
  • warkocze dobierane (cornrows) – warkocze wykonywane z wielu pasm i umiejscowione bezpośrednio przy skórze
  • harcap – warkocz z włosów lub peruki, noszony przez mężczyzn w XVIII wieku

Sploty warkoczy:

  • splot francuski (warkocze francuskie) – gdzie pasma włosów wplatane są w warkocz od góry
  • splot holenderski (warkocze holenderskie) – gdzie pasma włosów wplatana są od dołu (stąd wyraźny wypukły wzór)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gabi Ganczarska, Warkocz francuski, czyli warkocz dobierany - dowiedz się jak go wykonać na różny sposób [online], styl.fm, 11 listopada 2021 [dostęp 2022-03-24] (pol.).