Waza wojowników
Data powstania |
ok. 1200–1180 p.n.e. |
---|---|
Wymiary | |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Waza wojowników – starożytny mykeński krater, znajdujący się obecnie w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach.
Krater datowany jest na ok. 1200–1180 p.n.e.[2] Został odkryty podczas prac archeologicznych w Mykenach w październiku 1876 roku, prowadzonych przez Heinricha Schliemanna. Przypuszczalnie był to dar pogrzebowy, bowiem tzw. Dom Wazy Wojowników, w ruinach którego go odnaleziono, stanowił prawdopodobnie część okręgu grobowego[3].
Swoją nazwę naczynie zawdzięcza zdobiącemu jego zewnętrzną powierzchnię malowidłu, przedstawiającemu rząd kroczących wojowników[4]. Na stronie A, obok uchwytu, przedstawiona jest postać kobiety w długiej szacie, unoszącej rękę przypuszczalnie w żałobnym geście. Przed nią kroczy w szeregu sześciu brodatych wojowników, odzianych w szaty z długimi rękawami i krótkie spódniczki. Każdy z nich ma na nogach nagolenniki, na głowie hełm z rogami i pióropuszem, a ze sobą niesie okrągłą tarczę oraz włócznię z zawieszoną torbą[3]. Na stronie B ukazano podobnie odzianych pięciu wojowników, mających jednak na głowach inne hełmy, a w rękach trzymających włócznie gotowe do rzutu[3]. Przedstawiona scena ukazuje albo mężczyzn idących na polowanie, albo igrzyska ku czci zmarłego[3].
Waza wojowników jest przykładem późnego etapu rozwoju ceramiki mykeńskiej i wprowadzania do zdobiących ją malowideł nowych motywów w postaci przedstawień ludzkich[2]. Postaci wojowników narysowane są schematycznie, wedle jednego wzorca, co odróżnia je od zindywidualizowanych przedstawień charakteryzujących wcześniejszą sztukę minojską[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Warrior krater. odysseus.culture.gr. [dostęp 2020-03-11]. (ang.).
- ↑ a b Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 210. ISBN 83-85921-75-3.
- ↑ a b c d Brendan Burke: Myceanean Memory and Bronze Age Lament. W: Lament: Studies in the Ancient Mediterranean and Beyond. edited by Ann Suter. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 80-84. ISBN 978-0-19-533692-4.
- ↑ a b Fred S. Kleiner: Gardner’s Art through the Ages: A Global History. Wyd. 14. Boston: Wadsworth, 2013, s. 102. ISBN 978-0-495-91542-3.