Westrarchaea
| Westrarchaea | |
| Rix, 2006 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Westrarchaea |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Westrarchaea sinuosa Rix, 2006 | |
Westrarchaea – rodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego 3 opisane gatunki; wszystkie będące endemitami południowo-zachodniej części Australii Zachodniej[1][2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pająki o ciele długości od 1 do 1,6 mm, ubarwionym kremowo lub żółto. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. U samców część głowowa ma pośrodku wyraźne wcięcie. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich trzy lub cztery i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB ząb jest tylko jeden lub są dwa, a w grupie PTC są trzy. Samce części gatunków mają na szczękoczułkach poprzeczne listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary nie mają na tylno-bocznej powierzchni uda rządku ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[2].
Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest podługowato-owalna, pozbawiona skutum. W rejonie postepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem i otoczona jest sklerytem kądziołków[2].
Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Paracymbium ma krótki wyrostek wewnętrzny i trzy wyrostki zewnętrzne: grzbietowy, brzuszny i kolcopodobny. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, urzeźbiona płytka dystalna z dużą flanką i wykształconą w konduktor apofizą odsiebną. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[2].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa, który jego gatunkiem typowym ustanowił Westrarchaea sinuosa[2][1]. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[2]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[3].
Do rodzaju tego zalicza się trzy opisane gatunki[1]:
- Westrarchaea pusilla Rix, 2006
- Westrarchaea sinuosa Rix, 2006
- Westrarchaea spinosa Rix, 2006
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Gen. Westrarchaea Rix, 2006. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].
- ↑ a b c d e f M.G. Rix. Systematics of the Australasian spider family Pararchaeidae (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 20 (2), s. 203-254, 2006. DOI: 10.1071/IS05032.
- ↑ D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.