Wesz świńska
| Haematopinus suis | |
| Linne, 1758 | |
.jpeg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wesz świńska |
Wesz świńska (Haematopinus suis) – gatunek wszy należący do rodziny Haematopinidae, pasożytujący na świni (Sus scrofa f. domestica). Powoduje chorobę wszawicę.
Samiec długości 4,2 mm, samica 5,0 mm[1], największa wesz zwierząt domowych w Europie i jedna z największych znanych. Według innych samice wszy świńskie osiągają rozmiary w zakresie od około 4,5 mm do prawie 6,0 mm, samce zaś 3,5 mm do 4,75 mm[2]. Są silnie spłaszczona grzbietowo-brzusznie. Głowa dwukrotnie lub trzykrotnie dłuższa niż szersza. Nogi bardzo duże i silne. Samica składa 3 do 6 jaj dziennie przez około 25 dni. Średnio składa około 90 jaj zwanych gnidami, barwy żółtawobiałej z wieczkiem na górnym biegunie. Wielkości 1,0 - 1,5 mm[3] długości. Są one mocowane specjalnym "cementem" u nasady włosa. Po około 12-14 dniach z jaj klują się młode wszy. Rozwój osobniczy trwa po wykluciu się z jaja około 14 dni. Długość życia wszy świńskiej wynosi około 35 dni. Pasożytuje na skórze owłosionej głównie w okolicy nasady uszu, na karku, na bokach ciała. W przypadku silnego opadnięcia może występować na całym ciele. Kosmopolityczny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ferris G.F., Contributions towards a monograph of the sucking lice Part VI, Stanford University Publications, University Series, Biological Sciences, 1933, 2,
- Stefan. Furmaga: Choroby pasożytnicze zwierząt domowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983. ISBN 83-09-00671-3.
- Stefański W., Parazytologia weterynaryjna tom II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970
- Haematopinus suis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2009-11-15] (ang.).