Wielbłądka żółtonoga
| Dichrostigma flavipes | |||
| (Stein, 1863) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wielbłądka żółtonoga | ||
| Synonimy | |||
| |||
Wielbłądka żółtonoga (Dichrostigma flavipes) – gatunek owada z rzędu wielbłądek (Raphidioptera).
- Występowanie
- Głównie na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym. W Polsce występuje lokalnie i licznie[1], głównie w południowo-zachodniej części kraju[2]. Jest bardzo trudna do rozróżnienia od pozostałych gatunków wielbłądek występujących w Polsce. Spotkać ją można od kwietnia do sierpnia na krzewach i drzewach w parkach, zaroślach, ogrodach oraz na obrzeżach lasów.
- Cechy
- Rozpiętość skrzydeł 10–40 mm. Jak wszystkie wielbłądki, ma silnie wydłużony i podniesiony do góry przedtułów, swoim kształtem przypominający nieco szyję wielbłąda. Przednie nogi wyrastają na końcu tułowia. Głowa duża, w kształcie gruszki, wyraźnie zwężająca się za oczami. Na głowie długie czułki, duże oczy złożone, 3 przyoczka i aparat gębowy typu gryzącego. Skrzydła silnie żyłkowane, w czasie spoczynku składa je dachówkowato.
- Tryb życia
- Prowadzi dzienny tryb życia. Lata dość słabo, ale dobrze biega. Jest bardzo żarłocznym drapieżnikiem, poluje na drzewach i krzewach. W polowaniu pomaga jej bardzo ruchoma głowa.
- Rozmnażanie
- Okres godowy rozpoczyna się pod koniec maja. W czasie trwających kilka godzin zalotów, para goni się po gałęziach pomiędzy liśćmi dotykając się nawzajem czułkami. Zaraz po kopulacji samica za pomocą długiego pokładełka składa jaja do szczelin w korze drzew. Rozwój larw trwa 2–3 lata, przebywają one w tym czasie pod korą lub przy korzeniach drzew i krzewów. Są, podobnie jak owad dorosły, drapieżnikami. Odżywiają się owadami, m.in. kornikami i ich larwami. Zimują pod korą drzew. Tutaj też, po ostatnim zimowaniu przeobrażają się w poczwarkę typu wolnego. Bezpośrednio przed przeobrażeniem w postać dorosłą staje się ona bardzo ruchliwa, rozprostowuje nogi i opuszcza kryjówkę pod korą. Na zewnątrz kory mocno przyczepia się do niej i tutaj następuje jej przeobrażenie w owada dorosłego.
- Znaczenie dla człowieka
- Z punktu widzenia gospodarki człowieka jest pożyteczna w sadach i ogrodach, a także w lasach, gdyż żywi się owadami – szkodnikami, głównie mszycami i czerwcami. Zjada także gąsienice, korniki i ich larwy. Wykorzystywana jest w biologicznym zwalczaniu szkodników.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
- ↑ Czerniawski i in. Nowe stanowiska wielbłądek (Raphidioptera) na Lubelszczyźnie. „Wiadomości Entomologiczne”. 22 (3), s. 157-160, 2003.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Heiko Bellmann, Henryk Garbarczyk: Owady. Warszawa: Multico, 2007. ISBN 978-83-7073-418-3.
- Cezary Gębicki, Jacek Szwedo: Owady Polski. Atlas i klucz. Krzeszowice: Wydawnictwo Kubajak, 2000. ISBN 83-87971-19-7.