Wierzbownica górska

Wierzbownica górska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	wiesiołkowate
Rodzaj	wierzbownica
Gatunek	wierzbownica górska
	Nazwa systematyczna
	Epilobium montanum L.; Sp. Pl. 348. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzbownica górska (Epilobium montanum L.) – gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae), jeden z kilkunastu występujących w Polsce. Występuje w Azji i Europie^[3]. W Polsce pospolity na terenie całego kraju^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Bylina trwała.
Łodyga: Obła, u dołu naga, górą zwykle gałęzista, omszona i ogruczolona, o wysokości (10)20-80 cm.
Liście: Podłużnie jajowate, do rozgałęzienia łodygi naprzeciwległe, delikatnie ząbkowane, bardzo rzadko do całobrzegich; wyjątkowo liście po 3 w okółkach (fo. verticillata).
Kwiaty: Nieliczne, małe o długości od 7-12 mm, zebrane w grona; korona dwa razy dłuższa od kielicha, przeważnie różowa (rzadziej w miejscach cienistych białe – fo. albiflora).
Owoce: Torebka zawierająca dużą ilość niełupek zaopatrzonych w aparat lotny w postaci pęczka jedwabistych szczecinek zapewniających wiatrosiewność.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: zarośla, lasy liściaste i ich skraje, zręby, przydroża. Występuje na niżu i w górach po piętro subalpejskie. Lubi stanowiska prześwietlone. Roślina żywicielska motyla postojaka wiesiołkowca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Epilobio-Geranicetum robertiani^[5]. Kwitnie lipiec–sierpień.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek bardzo zmienny, tworzy wiele form, które głównie są modyfikacjami siedliskowymi, m.in.:
fo. albiflorum Hausskn. – kwiaty białe, zwykle w miejscach cienistych,
fo. verticillatum Koch – ulistnienie poniżej rozgałęzień okółkowe, najczęściej w ziołoroślach.
Wyróżniany niekiedy jako osobny gatunek E. hypericifolium Tausch (całobrzegie liście) jest mutantem E. montanum i obecnie traktowany jest jako synonim E. montanum.
Tworzy mieszańce z gatunkami: z Epilobium obscurum (E. ×aggregatum Čelak), Epilobium roseum (E. ×mutabile), Epilobium tetragonum (E. ×beckhausii Hausskn.), Epilobium lamyi, Epilobium hirsutum, Epilobium parviflorum, Epilobium palustre^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
↑ ^a ^b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].

[klucz-4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]