Wikiprojekt:GLAM/Gąszcz/brudno/Anna Malicka-Zamorska
Anna Malicka-Zamorska (Anna Zamorska, ur. 1942[1]) – polska rzeźbiarka i ceramiczka związana z Wrocławiem.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Mąż: artysta Ryszard Waldemar Zamorski (1940-2008)[1].
Syn: rzeźbiarz Jan Zamorski[2].
Mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
W 1959 rozpoczęła studia na Wydziale Ceramiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom w pracowni ceramiki artystycznej prof. Julii Kotarbińskiej i Krystyny Cybińskiej w 1965[1][3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
"Wielokrotnie zapraszana do udziału w międzynarodowych sympozjach twórczych, konkursach i wystawach. Spędziła ponad rok jako stypendystka uniwersytetów w Australii (GIAE, Churchill, Victoria), USA (Drake University, Des Moines, Iowa) i Islandii (Academy of the Arts, Reykjavík)."[1] "Artystka wzięła udział w międzynarodowych sympozjach ceramiki w Polsce, Czechach, USA, Australii, Słowenii i Francji. Ma na koncie wystawy indywidualne we Wrocławiu, Wałbrzychu, Warszawie, Gdańsku, Sydney, Melbourn, Iowa, Sztokholmie, Dusseldorfie i Berlinie"[3].
"Prace artystki znajdują się w muzeach całej Europy, obu Ameryk, Japonii, Tajwanu i Korei Południowej. Były reprodukowane wielokrotnie w książkach autorów, np. Polly Rothenburg, Michael Flynn, Peter Lane, Charlotte Speight, Paweł Banaś, Serge Gauthier, Juzas Adomonis, Margaret Margetts, Janet Mansfield, Steve Mattison, Maria Jeżewska, Janos Probstner oraz w pismach fachowych całego świata"[1]. "Jej prace goszczą w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Miejskim Wrocławia, wrocławskim Pałacu Królewskim, Muzeum Ceramiki i Szkła w Lidzbarku Warmińskim, Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, Muzeum w Wałbrzychu, Muzeum Sztuki w Bytomiu, Muzeum Ceramiki w Faenzie, Muzeum Ceramiki w Kecskemet, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nashville, Taipei Fine Arts Museum w Tajwanie, Dziale Współczesnej Ceramiki w Muzeum Bassano del Grappa we Włoszech, Muzeum Ceramiki KERAMION w Frechen, ARIANA Museum w Genewie, Benaki Museum w Atenach, Art Museum w Saragossie, Keramickie Muzeum w Pradze, Prefectual Modern Art Museum w Japonii, Taipei County Yingo Ceramics Museum w Tajwanie, Icheon World Ceramic CenterIcheon w Korei Południowej, Muzeum Sztuki w Seulu, Hanhyanglim Galery w Korei Południowej, G.A.I.E Art Colection w Churchill, Vic w Australii, Appelation Craft Center, w Devise-Tenn. w USA, Wales Art Center w Aberythwyth oraz w wielu prywatnych kolekcjach"[3].
"Artystka była wielokrotnie nagradzana w międzynarodowych konkursach ceramiki. Od 1997 do 2007 obejmowała stanowisko prezydenta i animatora ICS „Porcelana Inaczej”"[3].
Od 1965 r. jest członkinią ZPAP, a od 1973 r. Międzynarodowej Akademii Ceramiki (IAC) z siedzibą w Genewie[1][3].
"Artystka jest jedną z najaktywniejszych postaci na polu ceramiki artystycznej - od wielu lat zaangażowana w organizację dorocznych plenerów w wałbrzyskich i okolicznych zakładach ceramicznych. Jej niezwykła mroczna wyobraźnia, przełamana ironicznym poczuciem humoru, realizuje się w zoomorficznych oraz organicznych formach z szamotu i porcelany. Do częstych motywów w jej twórczości należą też charakterystyczne, zdeformowane postacie, którym afektowane pozy, ceremonialne gesty i kamuflaże teatralnych masek nadają odcień groteski, ale i tajemniczy urok magicznego rytuału. Jej rzeźby emanują siłą i niepokoją, czasem pobrzmiewają nutą lirycznej zmysłowości"[2]
Realizacje[edytuj | edytuj kod]
- Anna Malicka-Zamorska, Ryszard Waldemar Zamorski, ceramiczna rzeźba plenerowa Oczekiwanie, Park Juliusza Słowackiego, Wrocław, 1979[4],
- Anna Malicka-Zamorska, mozaika / mural typograficzny, ul. Świdnicka 10 (elewacja od ul. Kazimierza Wielkiego)[5][6],
- Anna Malicka-Zamorska, rzeźba plenerowa Wilczy Dół, Park Tysiąclecia, Wrocław, 2018[7][8][9],
Wybrane wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]
- 2015 – Po drugiej stronie lustra, 5-22 grudnia 2015, Mia Art Gallery, Wrocław (50-lecie pracy artystycznej)[10],
- 2012 – Anna Malicka-Zamorska z rodziną, 17 lutego - 20 marca 2012, Muzeum Miejskie Wrocławia, Pałac Królewski, Wrocław (70-lecie urodzin)[1][2].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
2012 – medal Zasłużony dla Miasta Wrocławia z okazji jubileuszu 70-lecia urodzin[1][11].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Podmiotu[edytuj | edytuj kod]
- Anna Zamorska, MCS Porcelana Inaczej 1977-2012, „Informator / Związek Polskich Artystów Plastyków. Okręg Wrocławski” (2), Zarząd Okręgu Wrocławskiego ZPAP, 2013, s. 18-20.
Do sprawdzenia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Malicka-Zamorska: Artystów się zapomina, https://przekroj.pl/kultura/artystow-sie-zapomina-elita-nie-kupuje-sztuki-jan-pelczar
- https://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/1,35750,1398783.html
- https://gazetawroclawska.pl/mam-to-szczescie-ze-jestem-szczesliwa-rozmowa-z-artystka-anna-malickazamorska/ar/c6-16088517
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Malicka-Zamorska Anna :: Związek Polskich Artystów Plastyków : Okręg Wrocław [online], zpap.wroclaw.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ a b c Malicka-Zamorska Anna z rodziną :: Związek Polskich Artystów Plastyków : Okręg Wrocław [online], www.zpap.wroclaw.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ a b c d e https://zpap.wroclaw.pl/files/upload/2016/2015_malicka-zamorska_folder.pdf
- ↑ Wrocław - Rzeźba "Oczekiwanie" - stare zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Budynek nr 10, ul. Świdnicka, Wrocław - zdjęcia [online], polska-org.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Budynek nr 10, ul. Świdnicka, Wrocław - zdjęcia [online], polska-org.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Rzeźba Wilczy Dół - Wataha, Wrocław - polska-org.pl [online], polska-org.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Bartosz Moch , Nowe rzeźby i ścieżki w Parku Tysiąclecia [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2020-05-14] (pol.).
- ↑ Wrocław - Instalacja rzeźbiarska "Wilczy Dół" - zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Malicka-Zamorska Anna – Po drugiej... :: Związek Polskich Artystów Plastyków : Okręg Wrocław [online], zpap.wroclaw.pl [dostęp 2020-05-14] .
- ↑ Malicka Zamorska Anna, 2012 :: Związek Polskich Artystów Plastyków : Okręg Wrocław [online], www.zpap.wroclaw.pl [dostęp 2020-05-14] .