Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/María Angélica Catán

María Angélica Catán

María Angélica Catán (urodzona 15 sierpnia 1895 roku w Buenos Aires, zmarła 12 marca 1962 w Buenos Aires) była argentyńską chemiczką, absolwentka Wydziału Nauk Ścisłych, Fizycznych i Przyrodniczych Uniwersytetu w Buenos Aires. 22 grudnia 1920 roku wyszła za mąż za dr. Bernardo Houssay i mieli troje dzieci: Alberto Bernardo, Hectora Emilio Jose i Raula Horacio.

Biografia

Urodziła się w Buenos Aires, była córką Servando Catána i Carloty Brizzolaro.

Po ukończeniu chemii w 1917 roku wstąpiła do Narodowego Instytutu Bakteriologicznego (obecnie Instytut Malbrán), gdzie poświęciła się badaniu toksyn w jadzie węża, które to badania były podstawą jej pracy magisterskiej. Tam poznała i dzieliła miejsce pracy z Bernardo Houssayem. 22 grudnia 1920 roku wyszła za mąż za doktora Houssaya. Odtąd była współpracowniczką tego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny.

Większość życia mieszkała w domu przy Viamonte 2790 w Autonomicznym Mieście Buenos Aires wraz z Houssayem i trzema synami: Raúlem, Alberto, Héctorem (wszyscy trzej również poświęcili się medycynie). Przestrzeń ta stała się Domem Muzeum Bernardo Houssaya, koordynowanym przez Fundację Edukacji, Nauki i Kultury.

Trajektoria

9 czerwca 1920 r. Catán przedstawiła pracę doktorską na temat wchłaniania jadu węży przez węgiel pod kierunkiem dr Alfredo Sordelliego, kierownika Zakładu Chemii Biologicznej Narodowego Instytutu Bakteriologicznego.

María Angélica nigdy nie chciała być publicznie identyfikowana i wolała anonimowość jako „cicha towarzyszka” osiągnięć Houssaya, chociaż jej historyczna rola jako członkini pierwszej grupy chemiczek w Argentynie była bardzo widoczna. Dr Christiane Dosne de Pasqualini wspomina: „Angélica była kobietą wykształconą, była chemikiem. Wyjaśniła mi, że bardzo pomagała mężowi w domu, przy biurku, gdzie wypełniała dokumentacje naukowe, a potem ją segregowała. (…) Oboje zawsze traktowali mnie tak, jakbym była ich córką”.

Zobacz też

• Casa Museo Houssay