Wiktar Brucki

Wiktar Brucki
Віктар Паўлавіч Бруцкі
Data i miejsce urodzenia	28 września 1951 ; Białowusze
Data śmierci	21 grudnia 2020
	Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres	od 27 listopada 1996; do 21 listopada 2000
Poprzednik	stanowisko utworzone
	Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres	od 9 stycznia 1996; do 9 stycznia 2001; (od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)
Przynależność polityczna	Partia Komunistów Białoruska
Następca	wybory nie odbyły się

Wiktar Pauławicz Brucki (biał. Віктар Паўлавіч Бруцкі, ros. Виктор Павлович Бруцкий, Wiktor Pawłowicz Brucki; ur. 28 września 1951 roku w Białowuszach) – białoruski inżynier mechanik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 września 1951 roku we wsi Białowusze, w rejonie stolińskim obwodu pińskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1974 roku ukończył Mikołajowski Instytut Budownictwa Okrętowego im. admirała Makarowa w Ukraińskiej SRR, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika. W latach 1968–1974 pracował jako ślusarz w Zakładach im. Iwana Nosienki w Mikołajowie. W latach 1974–1980 był inżynierem konstruktorem w Pińskich Zakładach Budowy i Remontów Statków. W latach 1980–1983 pełnił funkcję instruktora w Pińskim Komitecie Miejskim Komunistycznej Partii Białorusi. Od 1983 do co najmniej 1999 roku pracował jako dyrektor Pińskich Zakładów Budowy i Remontów Statków^[1]. W 1995 roku był członkiem Partii Komunistów Białoruskiej^[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 29 listopada 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z pińskiego-zachodniego okręgu wyborczego nr 29. 5 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą^[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego^[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki^[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[5]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Ekonomii^[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły^[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wiktar Brucki jest żonaty^[1]. W 1995 roku mieszkał w Pińsku^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Kto… ↓, s. 41
↑ ^a ^b ^c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, якія выбраны ў першым туры галасавання паўторных выбараў 29 лістапада 1995 года і зарэгістраваны Цэнтральнай камісіяй Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў 5 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).
↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №41-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

[a-1] Kto… ↓, s. 41

[f-2] Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, якія выбраны ў першым туры галасавання паўторных выбараў 29 лістапада 1995 года і зарэгістраваны Цэнтральнай камісіяй Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў 5 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).

[c-3] С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).

[d-4] С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №41-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).

[e-5] А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).

[g-6] М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]