Wiktor Fiodorow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Fiodorow
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Iwanowicz Fiodorow

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1928
Moskwa

Data i miejsce śmierci

3 marca 1989
Moskwa

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Sekcja Stadiona Junych Pionierow
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1946–1947 Krylja Sowietow Moskwa 20 (1)
1948–1952 WWS Moskwa 115 (17)
1953 MWO Moskwa 3 (0)
1953 Torpedo Moskwa 12 (4)
1954–1956 CDSA Moskwa 68 (11)
W sumie: 218 (33)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1963–1965 SKA Odessa
1963–1965 SKA Odessa (dyr.techniczny)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Iwanowicz Fiodorow, ros. Виктор Иванович Фёдоров (ur. 27 sierpnia 1928 w Moskwie, Rosyjska FSRR, zm. 3 marca 1989 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Sekcji Stadionu Junych Pionierow, gdzie zaprzyjaźnił się z Siergiejem Korszunowym, z którym kontynuował karierę w kolejnych klubach. Pierwszy trener Władimir Blinkow. W 1946 razem z Korszunowym rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Krylja Sowietow Moskwa. W 1948 roku przeszedł do WWS Moskwa. W 1953 bronił barw klubów MWO Moskwa i Torpedo Moskwa. W 1954 został piłkarzem wojskowego CDSA Moskwa, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1956.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza kontynuował służbę w wojsku, a w 1963 rozpoczął karierę szkoleniowca. Jako major został mianowany na stanowisko starszego trenera i dyrektora technicznego w SKA Odessa[1]. Z odeskim klubem w ciągu dwóch sezonów awansował z 3 do 1 ligi. Jednak debiutowy sezon w 1965 przez incydent z piłkarzami drużyny[2] był nie udany. Na początku 1966 został zmieniony przez Aleksieja Mamykina.

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu pracy trenerskiej powrócił do kariery wojskowej. Pracował w Ministerstwie Obrony ZSRR. W hierarchii wojskowej awansował do rangi generałmajora. Fiodorow został drugim (i ostatnim) radzieckim piłkarzem, który został generałem, na pierwszym miejscu jest piłkarz powojennego CDKA Jurij Nyrkow[3].

3 marca 1989 zmarł w Moskwie w wieku 60 lat. Został pochowany na działce nr 25 na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

WWS Moskwa
  • wicemistrz Turnieju Komitetu Sportu ZSRR: 1952
Torpedo Moskwa
CDSA Moskwa
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1955
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR (2): 1955, 1956

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

SKA Odessa

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]