Wiktor Morozow
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Zespoły | |
| Quo Vadis, Arnika, Smericzka | |
| Strona internetowa | |
Wiktor Jewhenowycz Morozow (ukr. Віктор Євгенович Морозов, ur. 15 czerwca 1950 w Krzemieńcu) – ukraiński piosenkarz, kompozytor i tłumacz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Krzemieńcu w obwodzie tarnopolskim, na Ukrainie, u podnóża Wzgórz Krzemienieckich na Wołyniu. Ukończył szkołę średnią nr 1 w mieście rodzinnym. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim (obecnie Uniwersytet Lwowski), skąd w ciągu ostatniego roku został wydalony za publikacje w antologii podziemnej „Skrynia”[1].
Śpiewał w zespołach „Quo Vadis”, „Arnika”, „Smericzka”.
W czerwcu 1988 wraz z Jurijem Wynnyczukiem (ur. 1952) i Andrijem Panczyszynem (1959–2015) utworzył teatr-kabaret estradowy «Не журись!» («Nie martw się!») we Lwowie. Podczas jednego z występów w teatrze 5 października 1989 na scenie po raz pierwszy śpiewał zdelegalizowany w tym czasie hymn Ukrainy „Szcze ne wmerła Ukrajina”[2].
Przetłumaczył m.in. na język ukraiński:
- Alchemik (powieść), Weronika postanawia umrzeć
- Charlie i fabryka czekolady
- Harry Potter i Kamień Filozoficzny
- Harry Potter i Komnata Tajemnic
- Harry Potter i więzień Azkabanu
- Harry Potter i Czara Ognia
- Harry Potter i Zakon Feniksa
- Harry Potter i Książę Półkrwi
- Harry Potter i Insygnia Śmierci
- Trafny wybór
Od początku lat 2000 zamieszkuje w Stanach Zjednoczonych.
Jego pierwszą żoną była Kateryna Nemyra[3], z którą ma córki – Marianę Sadowśką i Innę Morozową. Drugą żoną jest Motria, Ukrainka ze Stanów Zjednoczonych, z nią ma córki-bliźniaczki Zirkę oraz Kwitkę[4].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- «Треба встати і вийти» (2000),
- «Тільку ві Львові» (2002),
- «Афродизіяки» (2003),
- «Армія Світла» (2008),
- «Серце батяра» (2010),
- «Батярський блюз» (2013).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oznacza Skrzynia.
- ↑ Wcześniej podczas festiwalu Czerwona Ruta wraz z Wasylem Żdankinym i Eduardem Draczem → Жданкiн, Морозов, Драч – Ще не вмерла! Червона Рута, 1989.
- ↑ Zdjęcia Kateryny Nemyry.
- ↑ Wałentyna Szuryn. Віктор Морозов: «Якби зустрівся з Джоан Роулінґ, сказав би: «Не будьте такі гонорові». „Wysokyj Zamok”. 75 (5624), s. 10, 6–12 lipca 2017. Lwów: ZAT «Dom Wydawniczy „Wysokyj Zamok”». [dostęp 2017-07-31]. (ukr.).
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Bohdan Melnyczuk, Hawryło Czernychiwśkyj: Morozow Wiktor Jewhenowycz. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 2: К—О. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2005, s. 565. ISBN 966-528-199-2. (ukr.) (ukr.)