Przejdź do zawartości

Wilga (rzeka w województwie małopolskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilga
Ilustracja
Ujście Wilgi do Wisły, Most Retmański.
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

małopolskie

Rzeka
Długość 26,7 km
Powierzchnia zlewni

101,1 km²

Średni przepływ

1,3 m³/s

Źródło
Miejsce Raciborsko
Wysokość

370 m n.p.m.

Współrzędne

49°57′14″N 20°05′16″E/49,953889 20,087778

Ujście
Recypient Wisła
Miejsce

Kraków

Współrzędne

50°02′39″N 19°56′29″E/50,044167 19,941389

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Wilgarzeka w województwie małopolskim. Prawy dopływ Wisły, ujście na terenie Krakowa na Bulwarze Wołyńskim[1] w 78 km Wisły.

W górnym biegu rzeki występują: strzeble potokowe, klenie i nieliczne pstrągi potokowe.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Źródła znajdują się na wysokości 370 m n.p.m. we wsi Raciborsko (pow. wielicki) na Pogórzu Wielickim, w bliskim sąsiedztwie (około 700 m. na południe) masztu w Chorągwicy. Rzeka odwadnia Pogórze Wielickie i jego przedproże zbudowane głównie z utworów fliszowych. Dopływy prawobrzeżne: spod Laskowic (Cyrklówka, Pokrzywianka), ze Swoszowic, w Kurdwanowie oraz lewobrzeżne: Krzywica, Olszynka, Urwiska i Młynny Kobierzyński[2]

Rzeka silnie meandrująca, na terenie Krakowa uregulowana, na odcinku ujściowym (1,2 km) zabezpieczona wałami cofkowymi[2]. Zanieczyszczona w poważnym stopniu, przy ujściu do Wisły jest zakwalifikowana do V klasy jakości wód[3].

Tuż przy ujściu rzeki znajduje się Most Retmański.

W 2009 roku Rada Miasta uchwaliła powstanie Parku Rzecznego obejmującego Białe Morza, Cyrkówkę, Ludwinów, teren w okolicy ulicy Rydlówka i Potok Siarczany[2]. Prace nad jego utworzeniem rozpoczęto w 2020 roku, a pierwszy etap ukończono w 2021 roku[4].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 314, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b c Wilga, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 2, Kraków 2023, s. 692, ISBN 978-83-66334-92-2.
  3. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Krakowie: Ocena jakości wód powierzchniowych w województwie małopolskim w 2004 roku. 2005. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-09)]. (pol.).
  4. Ewa Wacławowicz, Kraków. Kiedy w Parku Rzecznym Wilga zabłysną latarnie? Bo na razie "ciemno wszędzie, głucho wszędzie" [online], 27 marca 2023 [dostęp 2024-04-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]