William Strutt

William Strutt
	; Autoportret, 1845
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1825 ; Teignmouth, Devon
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1915 ; Wadhurst, Sussex
Narodowość	angielska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	realizm
	Ważne dzieła
	Black Thursday bushfires;
	Multimedia w Wikimedia Commons

William Strutt (ur. 3 lipca 1825 w Teignmouth, Devon; zm. 3 stycznia 1915 w Wadhurst, Sussex) – angielski malarz i ilustrator.

Życiorys

William Strutt pochodził z rodziny o artystycznych korzeniach. Był synem Williama Thomasa Strutta (1777–1850), znanego miniaturzysty i jego drugiej żony Mary Ann Price. Jego dziadek, Joseph Strutt (1742–1802), był znanym pisarzem i artystą. William Strutt studiował malarstwo figuratywne i historyczne w Paryżu, w pracowni Michela-Martina Dröllinga, a później w Ecole des Beaux-Arts. W okresie studiów rozwinął swoje zainteresowanie twórczością Rafaela co wpłynęło na jego dzieła. W obliczu załamania z powodu utraty wzroku postanowił odwiedzić Australię. 5 lipca 1850 roku przybył do Melbourne^[1].

W Melbourne znalazł krótkotrwałe zatrudnienie jako ilustrator w ilustrowanym Australian Magazine, publikowanym przez Thomasa Hama. Projektował, grawerował lub litografował znaczki pocztowe, plakaty, mapy, folie i pieczęcie równocześnie poznając historię kolonii. Za namową swojego przyjaciela i patrona Johna Pascoe Fawknera rejestrował ważne wydarzenia z kolejnych lat. Na zamówienie malował również portrety olejne, z których najbardziej znane przedstawiały J.P. Fawknera (założyciela Melbourne), sir Johna O'Shanassy’a (premiera Wiktorii) oraz portret jeździecki sir Edwarda Macarthura (dowódcy wojsk brytyjskich w Australii). Namalował także wiele miniaturowych akwareli przedstawiających Aborygenów, czy członków wiktoriańskiej policji konnej. Jego najbardziej dramatycznym dziełem był „Black Thursday bushfires” upamiętniający tragiczne pożary buszu w Wiktorii w lutym 1851, należący do Biblioteki Stanowej Wiktorii^[1].

2 czerwca 1852 w Melbourne poślubił Sarah Agnes Hague. Wraz z żoną i małą córeczką w lutym 1855 wyjechał do Nowej Zelandii. Tam malował górskie krajobrazy i grupy Maorysów. W lipcu 1856 roku powrócił do Australii, gdzie malował oraz próbował przywrócić zlikwidowane Towarzystwo Sztuk Pięknych, pod zmienioną nazwą Wiktoriańskie Towarzystwo Sztuk Pięknych. 29 stycznia 1862 roku powrócił do Londynu w Wielkiej Brytanii^[1].

Wówczas zajął się malowaniem zwierząt i pod silnym wpływem prerafaelitów, zaczął uważać lwa za największy symbol szlachetności i siły. By zobaczyć dzikie zwierzęta w ich rodzimym środowisku odwiedził Afrykę Północną. W latach 1865–1893 dwadzieścia trzy razy wystawiał swoje dzieła w Royal Academy oraz dwadzieścia siedem razy na Suffolk Street w Londynie. Został wybrany członkiem Royal Society of British Artists^[1].

3 stycznia 1915 roku, w wieku 89 lat zmarł w swoim domu w Wadhurst, Sussex. Z żoną miał syna i trzy córki^[1].

Obrazy

Portret Johna Pascoe Fawknera, 1856, Biblioteka Narodowa Australii
Robert O’Hara Burke, 1861, Biblioteka Narodowa Australii
A little child shall lead them, 1896, zbiory prywatne
David's first victory, 1868, Art Gallery of New South Wales
Jerusalem pilgrims, 1872, Art Gallery of South Australia
The Prior's Feast, 1915

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Marjorie J. Tipping: Strutt, William (1825–1915). [w:] Australian Dictionary of Biography [on-line]. adb.anu.edu.au, 1976. [dostęp 2020-04-13].

Linki zewnętrzne

William Strutt (British, 1825–1915). [w:] Artnet [on-line]. artnet.com. [dostęp 2020-04-14].

[ADB-1] Marjorie J. Tipping: Strutt, William (1825–1915). [w:] Australian Dictionary of Biography [on-line]. adb.anu.edu.au, 1976. [dostęp 2020-04-13].

[1]