Wing D-1 Derringer
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Wing Aircraft Company |
| Konstruktor |
John Thorp |
| Typ |
samolot turystyczny |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1 maja 1962 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Lycoming IO-320-B1C |
| Moc |
160 KM (120 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,89 m |
| Wydłużenie |
7 |
| Długość |
7,01 m |
| Wysokość |
2,44 m |
| Powierzchnia nośna |
11,2 m² |
| Profil skrzydła |
NACA 652-415 |
| Masa | |
| Własna |
939 kg |
| Startowa |
1383 kg |
| Zapas paliwa |
322 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
372 km/h |
| Prędkość przelotowa |
341 km/h |
| Prędkość minimalna |
101 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
8,6 m/s |
| Pułap |
6500 m |
| Zasięg |
1865 km |
| Rozbieg |
198 m |
| Dobieg |
213 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Wing D-1 Derringer – amerykański dwusilnikowy samolot turystyczny.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Maszyna została zaprojektowana przez Johna Thorpa, prace trwały od 1960 r. Projekt został przejęty przez George'a Winga z Hi-Shear Corporation. Prototyp z znakami N3621G został oblatany 1 maja 1962 r. Drugi prototyp zbudowano w 1964 r. ale uległ katastrofie podczas badań w locie. Loty kontynuowano na kolejnych prototypach, 20 grudnia 1964 r. maszyna uzyskała świadectwo typu. Produkcji seryjnej nie uruchomiono z powodu braku środków w Hi-Shear Corporation.
Projekt wznowiono w 1978 r. po powstaniu Wing Aircraft Company. Do 1982 r. zbudowano osiem płatowców. W maju 2009 r. w rejestrze cywilnych statków powietrznych USA znajdowało się dziewięć samolotów tego typu.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwusilnikowy, dwuosobowy samolot turystyczny w układzie dolnopłatu o konstrukcji metalowej. Skrzydło o profilu laminarnym, wyposażone w lotki i klapy Flowera. W części noskowej skrzydła umieszczone są zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 322 litry. W przedniej części kadłuba znajduje się kabina załog z miejscami umieszczonymi obok siebie. Oba stanowiska są wyposażone w przyrządy sterowe. W dalszej części kadłuba umieszczono bagażnik dostępny z wnętrza kabiny. Podwozie trójpunktowe z kółkiem przednim, chowane w locie. Napęd – dwa silniki w układzie bokser Lycoming IO-320-B1C o osiach odchylonych na zewnątrz w celu ułatwienia lotu na jednym silniku. Śmigła dwułopatowe, przestawne Hartzell o średnicy 1,68 m.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wing "Derringer". „Skrzydlata Polska”. 42/1970, 18 października 1970. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.