Wist niemiecki
| Liczba graczy |
2 |
|---|---|
| Zalecenia wiekowe |
7+ |
| Czas przygotowania |
Kilkadziesiąt sekund |
| Czas gry |
Kilka minut |
| Złożoność reguł |
Bardzo niska |
| Elementy strategii |
Średnie |
| Wymagane umiejętności |
Myślenie taktyczne, dobra pamięć |
| Losowość |
Wysoka |
Wist niemiecki – gra karciana dla dwóch osób polegająca na braniu lew. Jest to odmiana wista dostosowana do dwóch graczy.
Zasady[edytuj | edytuj kod]
Gra się pełną talią 52 kart[1]. Starszeństwo kart jest standardowe[1] (od najstarszej):
- A, K, Q, J, 10, 9,..., 2.
Rozdający rozdaje każdemu graczowi po 13 kart i odkłada nierozdane karty[1]. Nierozdane karty tworzą stos. Karta z wierzchu stosu jest odsłaniana. Jej kolor wyznacza kolor atutowy obowiązujący do końca rozdania[1]. Przeciwnik rozdającego kładzie dowolną kartę. Istnieje obowiązek dokładania do koloru[1]. Zwycięzca lewy bierze kartę z góry stosu. Po nim to samo robi drugi gracz. Następnie jest odsłaniana karta z góry stosu[1]. Zwycięzca poprzedniej lewy wychodzi do następnej itd. aż do wyczerpania stosu.
Gdy stos jest wyczerpany rozpoczyna się drugi etap gry. Gracz, który weźmie większość lew (tzn. co najmniej 7) w drugim etapie wygrywa rozdanie[1].
Odmiany zasad[edytuj | edytuj kod]
Przy punktacji można uwzględniać wszystkie 26 lew zamiast tylko ostatnich 13[1]. Wówczas wygrywa gracz, który weźmie większość z 26 lew (czyli co najmniej 14).
W wersji opisanej powyżej nie da się wyegzekwować obowiązku dokładania do koloru w pierwszej fazie - gracz zawsze może powiedzieć, że wyciągnął daną kartę ze stosu[1]. Rozwiązania tego teoretycznego problemu są dwa: można przyjąć, że dopóki stos nie jest wyczerpany, nie ma obowiązku dokładania do koloru. Taka zasada funkcjonuje w grach takich jak mariasz i 66. Drugim rozwiązaniem jest przyjęcie, że gracz, który ciągnie kartę ze stosu pokazuje ją przeciwnikowi. Takie rozwiązanie przyjęto w tressette.
W grę można również grać bez koloru atutowego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- John McLeod: German Whist. [dostęp 2023-11-23].